Waar Daan Dohmen het onder andere over gaat hebben, is de digitale dorpsdokter die nodig zou zijn om een zorginfarct te voorkomen. Dat spreekt mij natuurlijk erg aan. Want hoewel ik geen wereldnieuws verkondig als ik zeg vanaf het begin van mijn huisartsen carrière bezig te zijn geweest met digitale zorg, voel ik me eigenlijk nog steeds een dorpsdokter. Poten in de klei. Tot niet zo heel lang geleden nog 5-6 dagen per week. Dorpsdokter beschouw ik dan ook een beetje als een geuzennaam - ook al is ’s-Heerenberg wel degelijk een stad! Maar ik geef toe, met 8000 inwoners is stadje een betere naam.
Dreigend zorginfarct
Toch ziet deze dorpsdokter (inmiddels nog maar 4-5 dagen per week in de praktijk) de dagelijkse werkzaamheden ook veranderen. De veranderingen die Daan Dohmen noemt, met de dreiging van een zorginfarct, zijn voelbaar. Een verouderende bevolking, een tekort aan arbeidskrachten, stijgende zorgkosten, complexere zorg en een groeiende zorgvraag zijn zaken waar we niet omheen kunnen.
Heel vaak hoor ik van mijn collega’s dat ze niet geloven dat digitalisering daar iets aan ten goede zou kunnen veranderen. Ik ben het daar niet mee eens, maar snap de gedachte wel. Ik zie twee belangrijke redenen voor die gedachte.
- De eerste: onze basissoftware (het HIS) is zeer bepalend in wat wij dagelijks doen op ICT-gebied. En geen enkel HIS blinkt op dit moment uit in gemakkelijke koppelbaarheid met andere systemen. We rijden met rammelende dieseltjes die uitstekend doen waarvoor ze ooit gemaakt waren. Maar als je je voorstelt hoe je met zo’n dieseltje bij een elektrische laadpaal staat, dan krijg je een beeld.
- De tweede: Misschien mede om deze reden, zijn heel veel digitale stappen voorwaarts lang buiten de deur gehouden. We zijn als huisartspraktijken te lang en te veel op onze eilandjes gebleven. Dat maakt de stap naar digitale transformatie op dit moment een hele ingewikkelde. Als we veel eerder mee hadden bewogen dan hadden we zelf veel meer invloed kunnen uitoefenen. En voelde het nu niet alsof er een totaal andere wereld aan ons opgedrongen wordt. Met de werklast die iedere huisartsenpraktijk nu dagelijks ervaart snap ik wel dat men erg opziet tegen die digitale transformatie.
Digitale dorpsdokter
En toch: deze dorpsdokter ervaart wel degelijk dat digitaal werken gewoon bij de dagelijkse dorpspraktijk kan horen. Die hindernis van het HIS heb ik ook nog steeds. Maar omdat ik vanaf het begin digitaal werken heb omarmd waar het kon, is bij mij de transformatie geleidelijk in de organisatie meegenomen. En voelt digitaal werken voor mij net zo natuurlijk als consulten in de spreekkamer voelen. Het ene sluit het andere niet uit. Digitaal werken is geen panacee. Maar het kan dus echt gewoon ook in de praktijk van de dorpsdokter!
De oratie van Daan Dohmen is te volgen via de website van ICT&health.
