Uit een steekproef blijkt dat een verpleegkundige maar liefst 17 kilometer per werkdag aflegt. Het aantal kilometers dat de gemiddelde verpleegkundige aflegt, kan een stuk worden teruggedrongen als er slimmere alarmering wordt gebruikt, waardoor een verpleegkundige niet meer onnodig op en neer hoeft te lopen door de lange gangen tussen patiëntkamers.
Meer context in alarmering
De eerste stap richting slimmere alarmering is het koppelen van systemen, zodat je meer informatie kan meesturen met een alarmoproep. Een verpleegkundige krijgt dan bijvoorbeeld niet langer alleen een alarm van kamer 1.02 in het scherm te zien, maar ziet ook om welke patiënt het gaat (door de koppeling met het EPD) en wat er aan de hand is. Zoals: ‘Een lege infuuszak bij mevrouw Janssen op kamer 1.02.’ Door deze voorinformatie hoeven verpleegkundigen niet eerst naar de kamer van de patiënt om te kijken wat er aan de hand is, maar kunnen ze bijvoorbeeld al direct een nieuwe infuuszak ophalen voordat ze naar de kamer gaan.
Om dit soort simpele verbeteringen in het werkproces door te voeren, heb je echter wel het juiste device nodig dat in staat is om meer uitgebreide informatie te tonen in het display. Dit kan meestal niet op een traditionele pager, waardoor je in de praktijk ziet dat de zorgsmartphone steeds meer aan terrein wint.
Open software
Naast het soort device, speelt ook het soort software een grote rol in slimme alarmering. Zo moet de gebruikte software open integratie mogelijk maken met systemen, apparaten en apps van andere leveranciers, denk bijvoorbeeld aan de koppeling met het EPD en aanvullende monitoring zoals camera’s of medische apparaten. Hierdoor wordt het mogelijk om informatie en alarmen van verschillende systemen mobiel te maken en te bundelen. Het resultaat is dat verpleegkundigen keuzes kunnen maken die zijn afgestemd op de situatie per patiënt.
Slim toewijzen alarmen
Ook het verminderen van de hoeveelheid alarmen op een afdeling is een onderdeel van slimme alarmering. Vooral voor afdelingen met eenpersoonskamers is het extra belangrijk om alarmen relevant te houden. Volgens een onderzoek van National Nursing Research Unit (2010) van het King’s College in Londen, worden verpleegkundigen tijdens een medicatieronde gemiddeld zeven keer onderbroken door alarmen. Een manier waarmee je het aantal alarmen kan terugdringen is het slim verdelen van taken en verantwoordelijkheden onder het personeel.
Met speciale software kun je bijvoorbeeld voorafgaand aan iedere dienst bepalen welke rol een verpleegkundige heeft en voor welke patiënten hij of zij verantwoordelijk is. Binnen een paar klikken is de rolverdeling voor de hele shift voor iedereen duidelijk en ontvangen verpleegkundigen alleen de alarmen van ‘hun’ patiënten. Pas als een eerste verantwoordelijke verpleegkundige druk bezig is en het alarm weigert, wordt het alarm doorgezet naar een tweede zorgverlener. En uiteraard, in het geval van nood, escaleert het alarm naar iedere zorgverlener in het team.
Slimme alarmering bestaat dus uit verschillende aspecten die er samen voor zorgen dat werkprocessen een stuk soepeler en efficiënter verlopen en verpleegkundigen een stuk minder meters hoeven te maken op een dag.
