Het prikkelbare darm-syndroom hoort tot de groep van ziekten zonder zichtbare lichamelijke afwijkingen, ook wel Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten (SOLK) genoemd. Het is een aandoening die ruim zes procent van de Nederlanders treft en het gaat om een ingrijpend chronisch probleem dat in de praktijk regelmatig het leven van patiënten totaal op de kop zet. Er zijn zelfs mensen die vanwege hun klachten niet meer kunnen werken en bij ieder uitstapje een 'toiletroute' moeten plannen.
Neurostimulatie bij prikkelbare darmsyndroom
Met de internationale subsidie van 1,5 miljoen zet prof. dr. Daniel Keszthelyi expliciet in op innovatief onderzoek omtrent de inzet van neurostimulatie bij het prikkelbare darmsyndroom. Hiernaast wil hij graag, door het combineren van biometrische gegevens en neuroimaging, nieuwe voorspellende biomarkers ontwikkelen voor het prikkelbare darm-syndroom. Keszthelyi: “Ik ga ervan uit dat PDS-patiënten verschillende neurologische profielen van pijngevoeligheid hebben. Door deze inzichtelijk te krijgen, kunnen we mogelijk voorspellen of een patiënt baat heeft bij de nieuwe behandelaanpak met neurostimulatie. Als dat daadwerkelijk lukt, zou dat zonder meer een belangrijke doorbraak zijn in de gepersonaliseerde aanpak van het prikkelbare darm-syndroom.”
Verstoring hersen-darm-as
Keszthelyi is hoofd van de onderafdeling Maag-Darm-Lever ziekten van het Maastricht UMC+ en onderzoeker bij NUTRIM, School of Nutrition and Translational Research in Metabolism. PDS is een darmaandoening die gepaard gaat hevige buikpijn, buikkrampen, problemen met ontlasting, een opgezette buik of winderigheid. Een mogelijke oorzaak van PDS is verstoring van de hersen-darm-as, de communicatie tussen de hersenen en darmen en vice versa.
Aanpassingen in levensstijl kunnen de klachten eventueel verminderen. Maastricht UMC+ biedt daarom sinds kort in het kader van een ander onderzoek twee apps aan om patiënten daarmee te helpen. Maar de roep om andere behandelingen blijft bestaan bij deze grote patiëntengroep, die natuurlijk gaat voor zo min mogelijk klachten.
Als neurostimulatie aantoonbaar werkt, zou dit voor veel patiënten dan ook een uitkomst zijn. Op de website van Maastricht UMC+ meldt Keszthelyi: “Een vraag die ik wil beantwoorden is of niet-invasieve transcutane elektrische nervus vagus stimulatie (tVNS) effectief is bij patiënten met PDS. Hierbij worden via een veilig en gebruiksvriendelijk apparaatje op het oor elektrische stroompjes door de huid heen gegeven aan de nervus vagus, de langste zenuw in ons lichaam die het brein met onder meer de darmen verbindt. Als dit werkt, zal deze aanpak voor een omwenteling in het therapeutisch landschap kunnen zorgen."
