De Belgische startup Radiomics heeft een nieuwe, op kunstmatige intelligentie gebaseerde, methode ontwikkeld om het binnenoor beter en nauwkeuriger in kaart te brengen tijdens een MRI-onderzoek. Een actie die nu nog handmatig uitgevoerd wordt door artsen. Bij de ontwikkeling heeft Radiomics nauw samengewerkt met artsen en wetenschappers van het Maastricht UMC+ (MUMC+), de Universiteit Maastricht, het Universitair Ziekenhuis Antwerpen (UZA) en de Universiteit Antwerpen.
Voordat het binnenoor op een MRI-scan onderzocht kan worden, moeten artsen het op een MRI-scan heel precies kunnen herkennen. Dat is, gezien de geringe afmeting, handmatig een hele uitdaging. "Tot nog toe gaven artsen handmatig aan waar het binnenoor zich precies bevindt op een scan, maar dit is niet alleen heel tijdrovend, het kan ook leiden tot grote verschillen onderling”, vertelt Akshayaa Vaidyanathan, onderzoekster van Radiomics.
Hoe klein het binnenoor is? “Een theelepeltje (5 milliliter) kan 25 keer de inhoud van het binnenoor bevatten. Deze nieuwe techniek met artificiële intelligentie kan ons helpen om het binnenoor veel beter en sneller met een MRI-scan in kaart te brengen”, licht KNO-arts en evenwichtsexpert dr. Raymond van de Berg van het Maastricht UMC+ toe.
Nauwkeurige plaatsbepaling binnenoor
Om het probleem van het handmatig moeten herkennen van de locatie van het binnenoor is nu de nieuwe, op kunstmatige intelligentie gebaseerde, methode ontwikkeld door Radiomics en de samenwerkende universiteiten en universitaire ziekenhuizen van Maastricht en Antwerpen.
Met deze nieuwe toepassing kan het binnenoor op de MRI-scan volledig geautomatiseerd herkend worden. Behalve dat de methode hiervoor slechts enkele seconden nodig heeft, lukt het ook om dit telkens opnieuw te doen met een bezijden hoge reproduceerbaarheid. “Deze toepassing kan in de toekomst artsen helpen in de diagnose en behandeling van aandoeningen in het binnenoor, maar ook behulpzaam zijn in de opleiding van artsen”, zegt KNO-arts prof. dr. Vincent Van Rompaey van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen.
Het Maastricht UMC+ doet al langer onderzoek naar methoden om het binnenoor beter in kaart te brengen om een betere behandeling mogelijk te maken. Ruim twee jaar geleden slaagde men er met geavanceerde analysesoftware en een speciaal kleuringsmiddel in zeer gedetailleerde driedimensionale beelden te produceren.
Slakkenhuis en evenwichtsorgaan
Diep verborgen in het rotsbeen, het hardste bot van het menselijk lichaam, liggen het slakkenhuis, waarmee wij kunnen horen, en het evenwichtsorgaan. Samen vormen zij het binnenoor, of labyrint. Horen en ons evenwicht bewaren doen we door een complex samenspel van drukgolven in de vloeistof in het binnenoor. Trillende bewegingen van de lucht (geluiden) worden dermate versterkt dat er in het slakkenhuis een drukgolf kan worden opgewekt om de haarcellen en de gehoorzenuw te activeren.
De vloeistof in het evenwichtsorgaan wordt in beweging gezet door hoofdbewegingen. Die vloeistof activeert vervolgens een ander soort haarcellen. Hierdoor kan de evenwichtszenuw de ogen bliksemsnel aansturen om het beeld van de ogen scherp te houden tijdens het bewegen. Wanneer het complexe samenspel van drukgolven niet in balans is, dan kan dit gehoorverlies, oorsuizen of duizeligheid veroorzaken.
