Iedereen die de dating app van Church, als die er komt, wil gaan gebruiken moet straks eerst wat wangslijm opsturen. De DNA cellen die daarin zitten worden vervolgens gecontroleerd op de aanwezigheid van meer dan 100 ernstige erfelijke ziekten.
De dating app vermijd vervolgens dat personen met dezelfde erfelijke afwijking aan elkaar gekoppeld worden. Mensen die met de dating app op zoek gaan naar een partner vermijden zo het risico dat ze een zogenoemd dragerpaar worden met een kans van 25 procent dat hun kinderen ziek worden.
Eugenetica of preventie?
In de VS is veel kritiek op het DNA Tinderen. Sceptici verwijten Church dat de app pure eugenetica is en vragen zich af of kinderen met een erfelijke ziekte dan geen bestaansrecht meer hebben. Church stelt daar tegenover dat hij al jaren onderzoek doet naar, en strijd voor de uitbanning van alle ernstige ziekten. Een dergelijke selectie zal in zijn ogen een hoop kinder- en gezinsleed, vroegtijdig overlijden van kinderen en hoge zorgkosten voorkomen. Hij benadrukt bovendien dat deelname aan de app op vrijwillige basis zal geschieden.
De vraag is in hoeverre Church met deze app op of over de rand van het ethisch toelaatbare balanceert. Preconceptioneel onderzoek, bijvoorbeeld op het syndroom van Down, bestaat al geruime tijd en wordt ook regelmatig toegepast. Echter, in veel landen, waaronder ook Nederland, wordt dergelijk onderzoek niet universeel aangeboden maar alleen aan paren met een kinderwens met een relatief hoog risico, schrijft het NRC.
DNA Matching
Helemaal nieuw is het inzetten van DNA-profielen voor partner matching overigens niet. Het Leids UMC onderzocht in 2017 of het fenomeen dat tegenpolen elkaar aantrekken in de zoektocht naar een partner mogelijk terug te voeren zou zijn op ons DNA. Dat experiment werd uitgevoerd tijdens het Lowlands festival waar onderzoekers genetisch materiaal afnamen van zowel stelletjes als singles.
