De gegevens laten tevens zien dat hypoglykemie (te lage bloedsuikerspiegel) met 38% is gedaald en hyperglycemie (te hoge bloedsuikerspiegel) een daling van 19% toont. Omdat het vervelende bloedprikken nu vervangen is door het meten in onderhuids weefselvocht, blijkt dat deze groep patiënten veel vaker kijkt of de waardes nog in orde zijn. Werd er voorheen drie keer per dag bloed geprikt, nu maakt men gemiddeld 15 scans per dag, zo valt te lezen bij de telegraaf.
“Vooraf dacht ik dat het bloedprikken betrouwbaarder zou zijn dan de sensor die in de huid zit en de meting verricht in onderhuids weefselvocht. Maar dit alternatief werkt toch heel goed, met name omdat je ook veel vaker kunt meten. Het is veilig én deze data laten zien dat binnen de groep die de sensor gebruikt er sprake is van daling van de hypo’s. Het lijkt erop dat als je vaker controleert, je jezelf als patiënt beter kunt instellen (met bepaald eten of insuline) en je dus beter af bent”, aldus Cees Tack, hoofd diabetes van het Radboudumc.
Het feit dat de patiënten het erg prettig vinden dat ze niet meer hoeven te prikken krijgt Cees Tack regelmatig als feedback. “Ze vinden het een verademing. Niemand wil twintig keer prikken per dag, maar toch kan het nodig zijn om te controleren of het nog wel goed gaat. Een pijnloze scan langs je huid halen is natuurlijk veel gemakkelijker. Het gaat overigens wel vaak om de groep patiënten die heel zorgvuldig is. Wie vaker controleert, is beter ingesteld. Dat geldt ook voor het vingerprikken natuurlijk.”
De Nederlandse Diabetes Federatie ontwikkelt een richtlijn om vast te stellen wanneer en voor welke patiënt het scansysteem nuttig en zinnig is. „Als deze er is, is de kans groot dat het apparaat voor vergoeding vanuit het basispakket in aanmerking komt”, aldus Michiel Geldof van het Zorginstituut Nederland.
In verschillende landen om ons heen, als België, Duitsland en Frankrijk zit het al in het basispakket. “Wat mij opvalt, is het aantal patiënten dat het amper kan betalen, maar toch ervoor kiest. Dat betekent dat het voor hen meerwaarde heeft,” Aldus Tack.
“Vooraf dacht ik dat het bloedprikken betrouwbaarder zou zijn dan de sensor die in de huid zit en de meting verricht in onderhuids weefselvocht. Maar dit alternatief werkt toch heel goed, met name omdat je ook veel vaker kunt meten. Het is veilig én deze data laten zien dat binnen de groep die de sensor gebruikt er sprake is van daling van de hypo’s. Het lijkt erop dat als je vaker controleert, je jezelf als patiënt beter kunt instellen (met bepaald eten of insuline) en je dus beter af bent”, aldus Cees Tack, hoofd diabetes van het Radboudumc.
Het feit dat de patiënten het erg prettig vinden dat ze niet meer hoeven te prikken krijgt Cees Tack regelmatig als feedback. “Ze vinden het een verademing. Niemand wil twintig keer prikken per dag, maar toch kan het nodig zijn om te controleren of het nog wel goed gaat. Een pijnloze scan langs je huid halen is natuurlijk veel gemakkelijker. Het gaat overigens wel vaak om de groep patiënten die heel zorgvuldig is. Wie vaker controleert, is beter ingesteld. Dat geldt ook voor het vingerprikken natuurlijk.”
De Nederlandse Diabetes Federatie ontwikkelt een richtlijn om vast te stellen wanneer en voor welke patiënt het scansysteem nuttig en zinnig is. „Als deze er is, is de kans groot dat het apparaat voor vergoeding vanuit het basispakket in aanmerking komt”, aldus Michiel Geldof van het Zorginstituut Nederland.
In verschillende landen om ons heen, als België, Duitsland en Frankrijk zit het al in het basispakket. “Wat mij opvalt, is het aantal patiënten dat het amper kan betalen, maar toch ervoor kiest. Dat betekent dat het voor hen meerwaarde heeft,” Aldus Tack.
