Japanners ontwikkelen nephuid om lichaamsfuncties te monitoren

Japanse wetenschappers hebben materiaal ontwikkeld dat als een soort tweede huid aangebracht kan worden. De ‘huid’ verzamelt zoals een wearable dat doet biometrische gegevens en stuurt deze gegevens door naar de smartphone van de gebruiker of naar een huisarts of andere zorgprofessional.

Het is volgens Eurekalert het nieuwste van het nieuwste op het gebied van ‘huidelektronica’: bijzonder dun en flexibel rubber met daarin diverse sensoren verwerkt. Het kan op de huid geplakt worden, waar het vervolgens lichaamsfuncties monitort en zelfs een hartfilmpje kan maken. De resultaten kunnen naar een smartphone gestuurd worden of worden opgeslagen in de cloud. Ook kan het stukje rubber je eigenhandig vertellen hoe het met je gaat, bijvoorbeeld door een afbeelding van een opgestoken duim te vertonen.

Rubber voelt als huid

De draagbare huid is ontwikkeld aan de Universiteit van Tokyo. Volgens de onderzoekers is een groot voordeel dat de elektronica niet in de weg zit omdat het stukje rubber voelt als een tweede huid. Het is heel zacht en flexibel – zo is het 45 procent uitrekbaar  zonder dat het beschadigt. Bovendien is het veel beter bestand tegen slijtage dan eerdere draagbare displays.  Experimenten tonen verder aan dat je het gemakkelijk een week lang kunt dragen, zonder dat je huid daar nadeel van ondervindt (zoals allergische reacties of andere vormen van irritatie). https://www.youtube.com/watch?v=zpGujcLRHNw

Geschikt voor ouderen

De onderzoekers zien dan ook grote mogelijkheden voor hun elastische display. Zo is het heel geschikt voor ouderen. “De vergrijzende samenleving vereist gebruiksvriendelijke draagbare sensoren voor het monitoren van de vitale functies van patiënten,” vertelt onderzoeker Takao Someya. Dat ontlast niet alleen de patiënt zelf, maar ook de verpleging en familie. “Ons systeem kan in die behoefte voorzien en uiteindelijk leiden tot een betere kwaliteit van leven.” De komende tijd zal het display verder verbeterd worden. De onderzoekers verwachten dat het nog zeker drie jaar duurt voordat het commercieel op de markt gebracht kan worden.