Tegenpolen trekken elkaar aan in de liefde, zo luidt de volkswijsheid. Dat fenomeen zou zomaar terug zijn te voeren op ons DNA, blijkt uit een liefdesexperiment dat LUMC-onderzoekers afgelopen zomer uitvoerden. Het genetisch materiaal van stelletjes verschilde meer van elkaar dan dat van twee willekeurige festivalgangers.
Onderzoekers van Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) voerden
het experiment in augustus 2017 uit tijdens muziekfestival Lowlands in Biddinghuizen. Ze wilden er achter komen hoe het komt dat tegenpolen elkaar aantrekken. De onderzoekers dachten dit te maken heeft met iemands DNA. Hoe meer dat van elkaar verschilt, hoe beter. Die vermoedens werden laagdrempelig uitgetest onder vrijgezelle bezoekers en stelletjes.
“We weten uit eerder onderzoek met apen al dat we elkaars genetische tegenpool extra aantrekkelijk vinden,” legde onderzoeker
Karin van der Tuin van de afdeling Klinische Genetica van het LUMC voorafgaand aan de proef uit. “De grootste mix van genen geeft namelijk het beste nageslacht.”
Variaties in DNA
De onderzoekers verzamelden op het muziekfestival bruikbare DNA-samples van 77 koppels en 282 vrijgezellen. Teruggekomen in het laboratorium keken ze naar variaties in het DNA in de buurt van het gebied waar de code voor een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem ligt vastgelegd. Want, zo is de gedachte, hoe meer het immuunsysteem van je partner verschilt van het jouwe, hoe beter. Zo krijgt het nageslacht een unieke mix. En hoe iemands immuunsysteem in elkaar zit, pik je onbewust op via lichaamsgeur.
De hypothese lijkt te kloppen, vertelt Van der Tuin nu. “We zagen dat het DNA van de stelletjes gemiddeld genomen meer van elkaar verschilde dan dat van twee willekeurige deelnemers aan ons experiment. Om helemaal zeker te weten dat dit verschil niet op toeval berust, hadden we achteraf gezien van meer stelletjes DNA moeten afnemen. Dan hadden we bijvoorbeeld ook kunnen zien of stellen die langer samen zijn of samenwonen, meer van elkaar verschillen.”
DNA-match voor vrijgezellen
Van der Tuin heeft ook goed nieuws voor de vrijgezellen: zij hebben bijna allemaal een mailtje gekregen met hun beste match. “Dat was nog een heel gedoe, want we moesten rekening houden met leeftijdsrange en geslacht, maar uiteindelijk is het voor bijna iedereen gelukt. We zijn heel benieuwd hoe het hen nu vergaat. Over een paar weken vragen we ze daarom of de match tot een ontmoeting heeft geleid en kunnen we bepalen of degenen met een geslaagde date ook daadwerkelijk degenen zijn met de grootste verschillen in hun DNA.”
Of DNA-daten het daten van de toekomst is, blijft volgens de onderzoekers moeilijk te voorspellen. Van der Tuin: “Ons onderzoek laat wel zien dat er mogelijkheden voor zijn. Zeker in een tijd waarin DNA-onderzoek steeds eenvoudiger beschikbaar is en breder toegepast wordt. Maar uiteraard zijn er naast DNA nog veel meer factoren die een rol spelen bij een partnerkeuze.”
