Digitaal minimalisme. Kunnen wij gezien de huidige tijdsgeest nog wel zonder sociale media en internet? Begin dit jaar heb ik 100 dagen een sociaal media-‘detox’ gehouden. Mijn volgende uitdaging bleek een stuk lastiger te zijn dan ik had verwacht: 30 dagen thuis geen toegang tot WiFi. En dus 30 dagen in en rondom huis géén internet. Back tot Basic! Een WiFi Detox. Even geen appflooding en ziektes als: whatsappendictus, infobesitas of FOMO (fear of missing out).
Hoe ga je ermee om als je geen toegang tot internet of sociale media hebt in de 21e eeuw? We leven in een ‘informationele’ samenleving. Een wereld die digitaal aan het transformeren is en… het gaat hard, mensen. In deze tijd is ICT de grote veranderende kracht. Dit tijdperk staat bol van technologische snufjes en mogelijkheden, zolang je maar verbonden bent. Ook in de zorg wordt alom vandaag steeds vaker en sneller de digitalisering doorgevoerd. En techniek is leuk mensen maar de zorg is en blijft mensenwerk!
Leven buiten digitale snelweg
Wat betekent het als je in deze ‘digitale’ maatschappij niet verbonden bent, en is er nog wel een leven buiten de digitale snelweg? Dankzij de technologische vooruitgang en innovaties op dit gebied is de samenleving versneld en onze belevingswereld verandert. We kunnen met één muisklik bij alle informatie die we maar willen hebben.
Maar de digitalisering heeft ook een keerzijde: zo is de samenleving een stuk individualistischer geworden. We pakken eerder de smartphone en tablet in onze smarthomes dan dat we de buren vragen om advies of dat we naar ze toe gaan voor een ‘sociaal’ praatje. We hebben meer vrienden online dan offline.
Het leven op ‘sociale media’ en dan in het bijzonder ‘Facebook’ ziet er rooskleuriger uit dan deze in werkelijkheid vaak is. We appen wat af met zijn allen in plaats van dat we het echte gesprek met elkaar aan gaan en op Instagram plaatsen we alleen foto’s van onze beste kant met één, twee of zelfs drie filters erover heen. Echt versus nep.
Minder ‘jij en ik’
Het gevolg van al deze ‘online’ mogelijkheden: meer burn-outs, meer depressies, meer eenzaamheid, meer ikkigheid en minder jij en ik!
De veranderingen die ICT heeft veroorzaakt, zijn zo diepgaand dat we inmiddels kunnen zeggen dat het ‘online’ individu zegeviert. Waar is de tijd gebleven dat het collectivisme het won van het individualisme. Dat het collectieve belang van de samenleving hoogtij vierde en dat we nog bij elkaar naar binnen liepen om naar elkaars verhalen en ideeën te luisteren?
Omdat uit te zoeken ben ik op onderzoek uit gegaan naar de toegankelijkheid binnen de samenleving. Omdat er zoveel meer is dan een smarthome, smartphone of een tablet en een leven online. En als ik dan toch even online mag zijn dan heb ik dat gedaan op openbare plaatsen. Plaatsen zoals een openbare bibliotheek, een ziekenhuis of in het huis van familie, vrienden of kennissen. Zo heb ik direct contact met mijn medemens. En dus meer jij en ik.
Durf te vragen, durf contact te maken met elkaar en help elk ander. Samen maken we de wereld mooier en een klein beetje makkelijker dankzij innovatieve mogelijkheden en oplossingen.
