Apps die claimen te helpen bij het stoppen met roken of ondersteuning bieden bij depressies gaan in praktijk niet goed om met de persoonlijke data van zijn gebruikers. Dat stellen althans onderzoekers van de universiteit van Nieuw-Zuid-Wales (UNSW Sydney). Volgens de onderzoekers hadden lang niet alle onderzochte apps een duidelijke uitleg over hoe zij data verwerken.
In totaal onderzochten de wetenschappers van de UNSW Sydney 36 apps die zijn ontwikkeld voor de ondersteuning van of de verbetering van de mentale gezondheid van zijn gebruikers. Van de 36 onderzochte apps bleken er 29 data door te spelen aan Google en Facebook. Slechts 17 van de 29 apps stelt de gebruiker hiervan op de hoogte.
Invulling privacy-beleid
Van de 15 apps die een koppeling hebben met Google’s advertentiediensten, maken slechts zes app melding hiervan in hun privacybeleid. Van de 12 apps die een koppeling hebben met Facebook Analytics maken negen hiervan melding, maar dan in algemene termen.
In totaal beschikken 25 van de 36 onderzochte apps over een privacybeleid waarvan er 22 melden dat persoonlijke data voor primair gebruik wordt ingezet. 16 van de 25 apps maken melding van secundair gebruik zoals advertentiedoeleinden. Van de 33 apps die data naar derde partijen doorstuurt, stuur er negen een strong identifier mee waarvan acht een fixed device identifier en één de gebruikersnaam. 26 van de 33 apps stuurt een advertising identifier mee waarmee het gedrag van gebruikers over meerdere platformen kan worden gevolgd.
De onderzoekers wijzen erop dat het onderzoek is uitgevoerd op slechts een beperkt aantal apps die zijn ontwikkeld voor de mentale gezondheid van zijn gebruikers. Ook onderstrepen zij de positieve elementen van dergelijke apps, maar nog te vaak blijkt dat privacybeleid van deze apps niet aansluit bij de praktijk.
Het volledige onderzoek is gepubliceerd in de Journal of the American Medical Association (JAMA).
Betrouwbaarheid apps
Uit ander recent onderzoek Patientline, uitgevoerd door Panelwizard, onder 1.000 consumenten, blijkt dat helft van de Nederlanders één of meerdere gezondheidsapps gebruikt. Het merendeel van deze apps monitort lichaamsfuncties – al dan niet in combinatie met een wearable – of biedt informatie – over gezondheidsgerelateerde onderwerpen of noodsituaties.
Ook in Nederland leeft de discussie over de betrouwbaarheid van medische apps cq. apps die de gezondheid van zijn gebruikers monitoren. Volgens het RIVM missen deze apps vaak richtlijnen. Van de 271 onderzochte apps blijkt 21 procent een medisch hulpmiddel te zijn. Bij de helft daarvan ontbreekt een benodigde CE-markering, die aangeeft dat het medische hulpmiddel voldoet aan Europese richtlijnen.
Nationaal eHealth Living Lab in Leiden (NeLL) onderzoekt sinds vorig jaar medische apps op zaken als effectiviteit en betrouwbaarheid. Uiteindelijk moet het onderzoek leiden tot een keurmerk voor dergelijke apps. Volgens Niels Chavannes, hoogleraar e-health-toepassingen in Leiden, is het gros van de 350.000+ e-health apps nooit onderzocht.
