De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) geeft een 1,8 miljoen euro subsidie voor onderzoek naar het uitgroeien van stamcellen tot specifieke weefsels zoals kraakbeen. De zogenoemde ENW-Groot-subsidie is toegekend aan wetenschappers van het LUMC en de Universiteit Twente die het onderzoek uitvoeren.
Binnen het project, SCI-MAP, werken wetenschappers uit verschillende specialisaties met elkaar samen; celbiologie, moleculaire epidemiologie, micro-engineering, systeembiologie en wiskunde. Met de kennis die met het stamcelonderzoek verkregen wordt moet regeneratieve geneeskunde met stamcellen voor artrose werkelijkheid maken.
“Samen gaan we uitzoeken welke (combinatie van) factoren bepalen dat een stamcel uitgroeit tot een kraakbeencel. We maken gebruik van microgelen, single cell -omic technologie en systeembiologie om dit te kunnen voorspellen en te verwezenlijken”, zegt onderzoeksleider Ingrid Meulenbelt, hoogleraar Moleculaire biologie van artrose.
Stamcelonderzoek regeneratieve geneeskunde
Bij het relatief nieuwe vakgebied van de regeneratieve geneeskunde wordt ziek weefsel hersteld, in plaats van vervangen. Verwacht wordt dat stamcellen hierbij een 'game changer' zullen zijn. Het gebrek aan inzicht in factoren die bepalen op welke wijze een stamcel kan uitgroeien tot specifiek weefsel verhinderd op dit moment nog de effectieve toepassing van regeneratieve geneeskunde.
De onderzoekers verwachten dat de kennis uit het SCI-MAP-project de concrete toepassing van regeneratieve geneeskunde een belangrijke stap dichterbij zal brengen. Niet alleen voor artrose, maar ook voor andere chronische ziekten.
Artrose is een veel voorkomende, chronische en invaliderende, gewrichtsaandoening. Regeneratieve geneeskunde kan patiënten uitzicht bieden op herstel van de gewrichten in plaats van symptoombestrijding of een gewrichtsvervangende operatie.
Stamceltherapie
Stamcel behandeling om ziek weefsel te herstellen wordt al ingezet bij meerdere (chronische) ziekten. Bij MS-patiënten bijvoorbeeld. Al is de therapie voor een deel van die patiënten niet geschikt gebleken. MS-patiënten met echte zenuwschade, zoals bij het merendeel van de patiënten waarbij de verlamming geleidelijk is opgetreden, kan de zenuwschade niet hersteld worden, zo bleek eerder.
