In het onderzoek Lowlands Saves Lives konden bezoekers op Lowlands leren reanimeren, en is onderzocht wat hiervoor de beste methode is. Een traditionele methode met een instructeur werd daarbij vergeleken met een virtual reanimatie-app. Het onderzoek, uitgevoerd door het Radboudumc, is inmiddels afgerond.
Op de voorbije editie van Lowlands leerden in totaal 383 bezoekers reanimeren. De helft deed dit via een traditionele instructeurstraining en de andere helft via een app en virtual reality-bril.
Cardioloog Marc Brouwer kijkt zeer tevreden terug op het festival en de hoge deelname aan Lowlands Saves Lives. “Wekelijks zijn er in Nederland ruim 300 mensen die plotseling een hartstilstand krijgen”, vertelt hij. “De eerste 6 minuten na een hartstilstand zijn cruciaal bij het reanimeren. Daarmee verhoog je de kans op overleving met minstens 50 procent. Als burger heb je dus meer kans om een leven te redden dan een dokter, die er vaak pas later is. De app kan een laagdrempelige manier zijn voor mensen om te leren reanimeren. Of dat inderdaad zo is, gaan we nu in de resultaten analyseren.”
Arts/onderzoeker Joris Nas zegt dat de reanimatie-app veelbelovend is: “Er is al een studie gedaan met de app, maar nog niet in combinatie met de VR-bril. Via de bril zit een deelnemer in een levensechte situatie waarbij een vriend een hartstilstand krijgt. “Vervolgens moet je vragen beantwoorden waarbij je steeds laat zien wat de volgende stap is die je gaat doen. Daarna moet je op een kussen tonen hoe je borstcompressies geeft. In de instructeurstraining moeten deelnemers op een pop hun reanimeervaardigheden tonen. Een voordeel van de app boven de instructeurstraining is dat mensen het zelf thuis kunnen leren.”
Reanimatiepop uit 3D-printer
Neonatologen van het Máxima MC in Veldhoven maken sinds kort gebruik van een nieuwe reanimatiepop, gebaseerd op een MRI-scan van een voldragen baby. Met behulp van een 3D-printer maakte hij replica’s van de botstructuur, bestaande uit sterke, flexibele kunststoffen, en vormen van het hart, de longen, de spieren, het vet en het huidweefsel, in verschillende zachte siliconensoorten.
De pop bevat een verscheidenheid aan sensoren om de kwaliteit van de reanimatie te meten. De kaak bevat bijvoorbeeld positiesensoren om de opening van de luchtweg te volgen, terwijl er bloeddruk- en stromingssensoren in het hart zijn geplaatst om de effectiviteit en kwaliteit van de hartmassage te bepalen. De uiteindelijke integratie van het kunstmatige vasculaire systeem in de oefenpop vereist nog steeds verdere miniaturisering van het circulatiesysteem.
