Wat is het verschil tussen telegezondheid, telezorg en telegeneeskunde?
Telegezondheid omvat informatie- en telecommunicatietechnologieën, evenals diensten die worden gebruikt om zorg te verlenen wanneer de patiënten/burgers en zorgverleners zich op fysiek verschillende locaties bevinden. In dit geval vindt zorg op afstand plaats (teleconsult, videobezoeken, telefoongesprekken of monitoring op afstand). Onder telehealth valt ook de gezondheidsvoorlichting van patiënten.
Telegeneeskunde is het op afstand verlenen van gezondheidsdiensten, een medisch onderdeel van telezorg. Volgens de American Academy of Family Practitioners verwijst telegeneeskunde specifiek naar klinische diensten op afstand, terwijl telegezondheid mogelijk niet-klinische diensten op afstand omvat.
Telecare omvat oplossingen waarmee consumenten hun gezondheid individueel kunnen beheren. Dit omvat mobiele gezondheids- en fitnesstoepassingen, systemen voor het bewaken van de gezondheid, fysieke fitheid (wearables) en nog veel meer.
Is digitale gezondheid de toekomst van de zorg?
Zeker ja. Dit komt door de algemene digitaliseringstrend in alle industrieën, gerelateerd aan het continu verbeteren van efficiëntie/kostenbesparing. De gezondheidszorg heeft met veel problemen te maken: het gebrek aan coördinatie tussen de verschillende stadia van de behandeling, het reactieve karakter van het behandelingsgerichte systeem, stijgende gezondheidskosten die zich niet vertalen in resultaten en kwaliteit, de ongelijke toegang tot medische diensten, afhankelijk van de lokale medische infrastructuur en het tekort aan medisch personeel.
Bovendien kan het huidige model met beperkte personele middelen geen optimale zorg bieden aan een snel vergrijzende samenleving. Daarom is het centrale doel om de behandeling te personaliseren en de rol van preventie en patiëntbetrokkenheid te versterken om twee doelen te bereiken: gezonder leven en gezonder ouder worden.
Wat zijn de drijvende krachten achter de digitale zorgmarkt?
Tot de belangrijkste behoren deze drie hoofdelementen: overheidsinvesteringen gericht op de modernisering van het gezondheidsstelsel; nationale digitaliseringsstrategieën; particuliere investeringen (bijvoorbeeld in startups die innovatieve oplossingen ontwikkelen) gedreven door het potentiële investeringsrendement; de veranderende behoeften van patiënten en de toenemende vraag naar nieuwe e-diensten op het gebied van gezondheid en welzijn.
Welke trends domineerden digitale gezondheid in 2021?
Digitalisering is een proces van lange adem – het is een uitdaging om trends te onderscheiden met een uitsplitsing naar jaar. De COVID-19-pandemie heeft geleid tot een aanzienlijke toename van het gebruik van telezorg en de introductie van nieuwe vergoedingsbenaderingen voor digitale diensten. Gezondheids- en welzijnstoepassingen zijn ook van groter belang. Vanwege de noodzaak om de pandemie wereldwijd te monitoren en te beheersen, worden Big Data-analyses steeds belangrijker. Tot de langetermijntrends behoren kunstmatige intelligentie en de verschuiving van ziekenhuiszorg naar thuiszorg.
Waarom mislukken veel startups die innovatieve digitale technologieën voor de gezondheidszorg ontwikkelen?
De belangrijkste reden is het gebrek aan begrip van het zorgstelsel. Ook al lijkt innovatie voor de patiënt aantrekkelijk, het betekent niet dat het in de markt wordt geadopteerd. De gezondheidssector is sterk gereguleerd (medische hulpmiddelen moeten voldoen aan veiligheidsnormen) en het aantal belanghebbenden leidt vaak tot belangenconflicten. Veel startups hebben geen robuuste bedrijfsstrategie. In het geval van mobiele applicaties zijn patiënten in veel landen bijvoorbeeld niet bereid deze uit eigen zak te betalen. Publieke en private verzekeraars gaan op hun beurt met veel wantrouwen om met digitale zorginnovaties.
Wat zijn de nieuwste en meest interessante digitale gezondheidsoplossingen?
Er zijn er veel - van wearables die gezondheidsparameters in realtime bewaken, tot klinische beslissingsondersteunende systemen op basis van kunstmatige intelligentie en virtual reality-oplossingen die worden gebruikt voor personeelstraining en pijnverlichting. Daarnaast wordt veel aandacht besteed aan de zogenaamde digitale therapieën (DTX) – gecertificeerde mobiele gezondheidsapplicaties en -platforms die in klinische onderzoeken bewezen effectief zijn en kunnen worden voorgeschreven.
Wat zijn de uitdagingen in de digitalisering van de gezondheidszorg?
Het gaat daarbij vooral om de interoperabiliteit van data en de mogelijkheden van spelers op de gezondheidsmarkt om deze uit te wisselen en te analyseren. De uitdaging is ook de radicale transformatie van de gezondheidszorg - een systeem gevormd door regelgeving en mindshift vóór de IT-revolutie. Zonder dit wordt het een uitdaging om nieuwe technologieën op te nemen in een verouderd systeem.
Hebben patiënten vandaag de dag baat bij digitalisering?
Het hangt allemaal af van het land en de mate van digitalisering. Er is echter veel veranderd sinds internet en smartphones wijdverbreid zijn geworden - veel mensen hebben toegang gekregen tot medische kennis die voorheen alleen beschikbaar was voor een arts. Velen spreken dan ook over de democratisering van de zorg.
Er zijn meer dan 400.000 gezondheidstoepassingen die ziekten helpen voorkomen, gezondheid en welzijn beheren en welzijn verbeteren. Ze zijn als nieuwe 'distributeurs' van kennis en vaardigheden. Een verschuiving van papieren naar elektronische dossiers betekent niet automatisch betere patiëntenzorg – in deze fase van digitalisering hebben we alleen te maken met een verandering in de vorm van documenten. Maar in de toekomst zullen gegevens uit verschillende bronnen worden geïntegreerd en geanalyseerd door AI-systemen om gezondheidsbedreigingen in een vroeg stadium te detecteren en preventie/behandeling te personaliseren.
Nieuwe technologieën zijn kostbaar. Zullen ze de stijging van de zorgkosten niet stimuleren?
De prijzen van nieuwe digitale gezondheidstechnologieën die rechtstreeks aan patiënten worden aangeboden (bijvoorbeeld mobiele applicaties, smartwatches, wearables) worden gereguleerd op een vrije markt. De eerste fitnesstrackers waren bijvoorbeeld luxegoederen. Vandaag beginnen de prijzen vanaf 10 dollar. Eenvoudige tracking polsbandjes worden zelfs gratis aangeboden door zorgverzekeraars. Elke nieuwe technologie is duur vanwege de kosten voor onderzoek en ontwikkeling, maar de prijzen dalen snel naarmate de technologie meer wijdverbreid raakt.
Digitale infrastructuur voor de zorg op landelijk niveau, maar ook hard- en software in zorginstellingen vragen om een forse investering. Dit worden echter beschouwd als langetermijninvesteringen in het verbeteren van de kwaliteit en efficiëntie van de gezondheidszorg en het versterken van de patiëntveiligheid.
Wat is de digitale kloof in de geneeskunde?
Dit is het verschil in toegang tot digitale technologieën en digitale vaardigheden tussen verschillende sociale groepen. De digitale kloof kan worden veroorzaakt door verschillen in inkomen en opleidingsniveau. Aangezien steeds meer diensten online worden aangeboden, worden deze elementen kritische gezondheidsdeterminanten. Zo blijkt uit nieuw onderzoek dat gezondheidsapps alleen de rijken ten goede komen.
Welke gezondheidsparameters worden gemeten door smartwatches van de nieuwe generatie?
Ze kunnen de lichaamstemperatuur, de slaapduur, het aantal stappen, het hartritme, de zuurstofverzadiging in het bloed en fysieke activiteit volgen. Geavanceerde wearables kunnen ECG meten. Op basis van genoemde parameters kunnen vele andere indicatoren voor lichamelijke en geestelijke gezondheid worden berekend.
De momenteel beschikbare smartwatches kunnen echter niet nauwkeurig de bloeddruk (zonder bloeddrukmanchetten) of bloedglucosewaarden meten. Hoewel sommigen deze mogelijkheid bieden, zijn het geen gecertificeerde medische hulpmiddelen of nauwkeurig genoeg.
Waarom duurt het zo lang om de zorg te digitaliseren?
Het tempo waarin nieuwe technologieën in de geneeskunde worden toegepast, hangt af van verschillende factoren, waaronder de digitale vaardigheden van individuen en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, het vertrouwen van het publiek, het wettelijk kader in de gezondheidszorg, vergoedingenbeleid, innovatiecultuur, leiderschap. Digitalisering is een maatschappelijke uitdaging, een transformatieproces dat zal blijven evolueren, en er komt geen specifiek einde aan.
Welke term is correct: e-health of digitale gezondheid?
E-health is informatie- en communicatietechnologie op het gebied van de zorg. Dit verwijst naar specifieke technologieën, zoals elektronische medische dossiers en de IT-systemen die artsen gebruiken.
Digitale gezondheid is een term die de koppeling van de medische wetenschap met informatie- en communicatietechnologieën (ICT) beschrijft, de transformatie van de gezondheidszorg door middel van nieuwe digitale oplossingen. Volgens de nieuwe definitie van HIMSS verbindt digitale gezondheid mensen en bevolkingsgroepen om gezondheid en welzijn te beheren, aangevuld met toegankelijke en ondersteunende zorgteams die werken in flexibele, geïntegreerde, interoperabele en digitaal ondersteunde zorgomgevingen die strategisch gebruikmaken van digitale hulpmiddelen, technologieën en diensten om de zorgverlening te transformeren.
