GS1 Nederland pleit, samen met de zorgsector en verschillende Tweede Kamerleden al langer voor verplichting van uniforme barcodering voor medische hulpmiddelen. Het zorgt voor besparingen door verminderde administratieve lasten, het verkleint het risico op verkeerd gebruik en heeft een positief effect op traceerbaarheid.
Het aangenomen amendement dwingt nu af dat medische implantaten moeten worden voorzien van een uniforme identificatiecode. Artsen zijn nu verplicht om gegevens over geplaatste implantaten op te nemen in hun patiëntendossiers. Deze data moeten zij ook delen met het landelijk implantatenregister.
Sinds 2015 bestaat het landelijk implantatenregister. Deze is echter maar beperkt gevuld met gegevens van cardiologen, gynaecologen, orthopeden en plastisch chirurgen. Het ministerie van VWS streeft naar een zo volledig mogelijk register, zodat patiënten zo snel mogelijk kunnen worden opgespeurd als er problemen zijn met bepaalde implantaten. Het amendement moet dit ondersteunen.
Het aangenomen amendement dwingt nu af dat medische implantaten moeten worden voorzien van een uniforme identificatiecode. Artsen zijn nu verplicht om gegevens over geplaatste implantaten op te nemen in hun patiëntendossiers. Deze data moeten zij ook delen met het landelijk implantatenregister.
Al langer op de agenda
Tweede Kamerlid Karen Gerbrands dringt al sinds 2011 aan op deze uniforme identificatiecodering. Zij is van mening dat Nederland hierin het voortouw moet nemen, in plaats van te wachten op de Europese verordening voor medische hulpmiddelen, waarbij fabrikanten verplicht worden medische hulpmiddelen te voorzien van een unieke identificatiecode. Het nu aangenomen amendement, van Kamerleden Fleur Agema en Gerbrands, toont aan dat de Tweede Kamer zich schaart achter deze mening. Met het amendement tracht de Tweede Kamer voorkombare sterfgevallen en gezondheidsschade bij patiënten te beperken.Document met afspraken in de maak
Een werkgroep met veldpartijen, onder regie van het ministerie van VWS, legt op dit moment de laatste hand aan een document dat is gericht op de randvoorwaarden voor invoering en het gebruik van codering op basis van de drie geaccepteerde standaarden voor medische hulpmiddelen. Het document bevat afspraken die leveranciers en ziekenhuizen moeten gaan invullen. Ook staat beschreven welke aanpassingen softwareleveranciers moeten maken om de software voor de registratie van medische hulpmiddelen - en op termijn ook geneesmiddelen - goed te kunnen organiseren.Registreren met een scan
De barcodering geeft onder andere het artikelnummers, batchnummer en de expiratiedatum weer. De uniforme barcodering maakt het mogelijk deze informatie door middel van een scan te registreren. Het invoeren van deze registratie gebeurt nu handmatig, wat een grotere kans geeft op fouten en een hogere administratieve last oplevert. Zorgleveranciers kunnen met de scan implantaten makkelijker en sneller koppelen aan patiënten. Ook kunnen zorgleveranciers bij complicaties of product falen zien welk product bij welke patiënt is gebruikt. Patiënten informeren en terug laten komen, is dan relatief eenvoudig.Sinds 2015 bestaat het landelijk implantatenregister. Deze is echter maar beperkt gevuld met gegevens van cardiologen, gynaecologen, orthopeden en plastisch chirurgen. Het ministerie van VWS streeft naar een zo volledig mogelijk register, zodat patiënten zo snel mogelijk kunnen worden opgespeurd als er problemen zijn met bepaalde implantaten. Het amendement moet dit ondersteunen.
