Van de Nederlandse werkgevers en werknemers vindt in beide gevallen ongeveer vier op de tien ondervraagden - respectievelijk 39 en 41 procent - dat het aanbieden van e-health oplossingen in eerste instantie een taak is van de zorgverzekeraars. De overheid komt op de tweede plek met respectievelijk 37 procent (werknemers) en 29 procent (werkgevers).
Impact e-health oplossingen op werkvloer
Van de werkgevers zegt meer dan de helft (52%) dat ze de komende vijf jaar gaan investeren in e-health oplossingen. De voornaamste reden hiervoor is dat zij er van overtuigd zijn dat e-health bijdraagt aan het duurzaam inzetten van personeel. De belangrijkste focuspunten zijn: werknemers werven en behouden, de productiviteit verbeteren en het optimaliseren van werkprestaties, arbeidsmoreel en betrokkenheid.
Van de werkgevers geeft 60 procent aan dat e-health oplossingen een grote impact zullen hebben op het energieniveau van werknemers. En 40 procent denkt dat het ook zal bijdragen aan het behouden van het personeel.
Peter Abelskamp van Mercer zegt hierover: "Laten we ook hierin de faciliterende rol van werkgevers niet vergeten. Zij hebben een essentiële functie binnen de transformatie van de gezondheidszorg. Zo kunnen zij met behulp van e-healthoplossingen de kwaliteitsgezondheidszorg betaalbaarder én beschikbaarder te maken. Bijvoorbeeld door het online aanbieden van diensten op maat om zo de gebruikservaring van werknemers te optimaliseren. Maar dan moeten zij wel gesteund worden door de zorgverzekeraars en/of de overheid."
Bijzondere invalshoek
Onderzoeken over de acceptatie, effectiviteit en medische werking van e-health toepassingen zijn er in groten getale. Het onderzoek van Mercer waarbij specifiek gekeken wordt naar de houding, acceptatie van werknemers en de bereidheid tot investeren in e-health door werkgevers, biedt een bijzondere invalshoek.
Voor het Health on Demand rapport zijn in Nederland meer dan 1.000 werknemers en 100 werkgevers ondervraagd. Wereldwijd werd het onderzoek gehouden onder 16.500 werknemers en 1.300 senior decision makers, verspreid over 13 landen in Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa en Azië.
