Veel informatie voor periodieke rapportages over de volksgezondheid worden gehaald uit elektronische patiëntendossiers. Dit geldt eens te meer voor Bonaire, St. Eustatius en Saba, want daar wordt vrijwel alle zorg vanuit huisartsenpraktijken geregeld.
Het NIVEL onderzocht hoe bruikbaar patiëntendossiers in deze gebieden op dit moment zijn voor rapportages en of er verbeterpunten zijn. Hiervoor werd gesproken met alle betrokkenen en werd de kwaliteit van de geregistreerde gegevens flink onder de loep genomen. In 2010 veranderde er nogal wat voor bovengenoemde eilanden, want vanaf dat moment kregen zij de status van bijzondere Nederlandse gemeente. Met name de lokale gezondheidszorg heeft veel baat gehad bij deze omschakeling. Ook deze eilanden kregen vanaf dat moment de verplichting om elke 4 jaar een volksgezondheidsrapportage op te stellen.Kennis en aandacht
Het is mogelijk gebleken de geanonimiseerde gegevens uit informatiesystemen van huisartspraktijken in Caribisch Nederland te gebruiken als bron van informatie voor lokaal gezondheidsbeleid. Op St. Eustatius en Saba kan dat gebruik in 2018 effectief zijn; op Bonaire duurt het langer omdat eerst een nieuw huisartsinformatiesysteem in gebruik moet worden genomen.Huisartsen zien het belang van deze ontwikkeling en werken er aan mee. Het beter en vollediger registreren, gebruik makend van het ICPC coderingssysteem, vraagt van individuele zorgverleners kennis en aandacht om dit in het dagelijkse werk in te bouwen. Dat moet worden gefaciliteerd. Binnen de organisatie moet er een goede taakverdeling komen en duidelijke afspraken gemaakt, om de registratie goed te laten verlopen.
