Mark Gilbert, research director bij Gartner, ziet de volgende fase van systemen voor Interaqctive Patient Care (IPC) her en der al beginnen. Traditioneel worden deze IPC-systemen vooral in het ziekenhuis gebruikt, aan het ziekenhuisbed. Dat begon met interactieve tv-systemen die informatie en entertainment boden, of de mogelijkheid om maaltijden te bestellen. Tegenwoordig zijn er platforms beschikbaar die dit doen via aan patiënten verstrekte tablets. Zo wordt er al gewerkt aan verbetering van de patiëntervaring, omdat die nu beter geïnformeerd wordt en eenvoudiger toegang heeft tot allerlei opties zoals keuzes in maaltijden of entertainment.
Gilbert noemt het een fascinerende ontwikkeling. IPC-systemen kunnen volgens hem een belangrijke rol gaan spelen in het verbeteren van de controle die een patiënt heeft over zijn of haar behandeling. Uiteindelijk moeten zij zelfs een sleutelonderdeel kunnen worden van bredere toepassingen die mensen een leven lang ondersteunen in het op maat realiseren en behouden van een zo goed mogelijke gezondheid en leefstijl.
IPC-systemen nog aan bed gebonden
“Maar zover is het nu niet,” stelt Gilbert. “De meeste IPC-systemen zijn nog aan bed gebonden. Geleidelijk aan zijn sommige IPC-leveranciers bezig met het verbreden van de scope, om patiënten meer te betrekken bij hun behandeling, de platforms interactiever te maken en met bijvoorbeeld tablets beter toegankelijk. Dat gebeurt al voor het deel van de behandeling in het ziekenhuis. De eerstvolgende fase is het bieden van ondersteuning en meer betrokkenheid van een patiënt bij het volledige behandeltraject, ook in de voorbereiding en de nazorg thuis.”
Ook de nieuwere IPC-systemen beperken zich nu meestal nog tot de ziekenhuisopname. Dat helpt al, want zo kun je een patiënt bijvoorbeeld beter voorbereiden op diens operatie of ontslag daarna, wat tijd en energie scheelt. Gilbert: “Trek je dat breder, dan voorkom je bijvoorbeeld ook dat iemand zwaar ontbeten heeft terwijl dat niet mag voorafgaand aan een operatie – en wordt een nieuwe afspraak met alle gevolgen van dien voorkomen. Kijk je naar een verkennend consult, dan is een patiënt veel beter geïnformeerd over behandelopties en wat ze voor hem of haar inhouden, wat risico’s zijn, voor- en nadelen.”
Dat helpt een patiënt omdat die de juiste vragen kan stellen en mogelijk al veel minder onzeker is. De betrokkenheid bij en controle over de behandeling wordt groter, net als de mogelijkheid om samen met de specialist of andere behandelaar een goed geïnformeerde keuze te maken. Ze zijn zo fysiek en geestelijk beter voorbereid, wat voor hen al een veel hogere kwaliteit van de behandeling betekent.
IPC-systemen helpen de specialist omdat die nu niet 90 procent van zijn of haar tijd besteedt aan uitleg, maar aan het behandelingstraject zelf. Gilbert: “Natuurlijk is uitleg en informeren belangrijk. Maar een arts is geen onderwijzer. Met een goede voorbereiding van de patiënt kan de arts zijn of haar tijd veel effectiever besteden.”
Opkomst value based care
De aanleiding voor het doorgroeien van IPC-systemen naar een fase waarin zij een volledig behandeltraject ondersteunen, ligt in de opkomst van value based care, stelt Gilbert. In de VS was het tot nu toe zo dat in principe elke handeling vergoed wordt. Wanneer een operatie niet slaagt en er een tweede operatie nodig is, wordt ook de tweede operatie apart vergoed.
“Met value based care (VBC) kijken zorgpartijen veel meer naar het succes van een totale behandeling en niet meer naar elke handeling. Er is een fixed price op basis van de uitkomst van een behandeling. Het is echt niet zo dat het ziekenhuizen niet kan schelen of een operatie slaagt of niet. Goede zorg is het uitgangspunt. Maar de stimulans om de totale behandeling zo effectief mogelijk te maken, wordt groter wanneer er betaald wordt op basis van de uitkomst van die totale behandeling.”
EEN ARTS IS GEEN ONDERWIJZER
