Het Vliegwiel voor digitale innovatie zet zich al drie jaar in voor het breder beschikbaar maken van goede innovaties. Met als doel dat meer patiënten er de voordelen van kunnen ervaren. Waarom kunnen nog niet alle patiënten gebruik maken van telebegeleiding en digitale keuzehulpen? Wat kunnen we hieraan doen? “Het moet vooral anders”, menen Vliegwiel-programmamanager Bettine Pluut en haar collega Renske Trul. Om een belangrijk knelpunt bij innovatie aan te pakken, gaat dit jaar een Werkgroep Procesinnovatie aan de slag.
Onderzoek toont aan dat telebegeleiding – zoals monitoring of een consult op afstand - een bijzonder waardevol instrument is. Het op afstand volgen en begeleiden van patiënten vermindert namelijk het aantal opnames en heropnames van patiënten en leidt tot minder bezoeken aan de spoedeisende hulp.
Omdat controle veelal op afstand plaatsvindt, hoeven patiënten ook minder vaak naar het ziekenhuis. Tegelijkertijd geeft het veel patiënten een veiliger gevoel, vertelt Bettine Pluut: “Het is daarom jammer dat nog lang niet alle patiënten telebegeleiding aangeboden krijgen. De hamvraag blijft: wat is ervoor nodig om de opschaling te versnellen?”
Wirwar ontrafelen
Het programmabureau van het Vliegwiel vroeg tientallen experts, waaronder innovatiemanagers, leveranciers, patiëntenverenigingen, zorgverzekeraars, bestuurders, patiëntenorganisaties en beleidsmakers waarom telebegeleiding nog niet vaker wordt aangeboden. Er blijkt een wirwar van oorzaken en gevolgen te zijn.
Pluut: “Om knelpunten aan te kunnen pakken, zijn we eerst die wirwar gaan ontrafelen. Het resultaat daarvan is een oorzaak-gevolgdiagram dat de knelpunten voor opschaling laat zien. Deze knelpuntenanalyses hebben we gedeeld op onze website vliegwielcoalitie.nl, zodat iedereen er kennis van kan nemen én kan aanvullen. Onderaan het diagram staan de knoppen waar je aan kunt draaien om opschaling echt van de grond te krijgen.”
Een voorbeeld van de programmamanager: patiënten weten niet dat telebegeleiding bestaat. Hoe komt dat? Kennelijk vertelt niemand hen dat. Waarom niet? Onder andere omdat zorgverleners nog te veel twijfels hebben over de werking van telebegeleiding. Of omdat zij hun proces nog niet efficiënt genoeg hebben ingericht om grote aantallen patiënten op afstand te kunnen volgen. “Een oplossing hiervoor: wetenschappelijk onderzoek en positieve praktijkvoorbeelden bundelen en delen. En kennis delen over hoe je het zorgpad met behulp van telebegeleiding efficiënter kunt inrichten.”
Vliegwiel-collega Renske Trul vult aan: “Wat we ook hebben gezien, is dat innovatie vaak niet van de grond komt, omdat niemand in de ziekenhuizen het als zijn taak heeft. Iedereen moet het er een beetje bij doen. In de financiering wordt vaak geen budget toegekend aan de verpleegkundigen of specialisten die de motor achter de verandering zijn. Hier moet dus bij de financiering meer aandacht voor komen.”
