Een nieuwe meetmethode is in staat de weerstand en bloedstroom van de kleinste haarvaten van het hart te analyseren. Een ziekte die ook wel 'vrouwenhart' genoemd wordt en waarvoor met bestaande onderzoeken niet altijd de juiste diagnose gesteld kon worden. De nieuwe meetmethode is ontwikkeld door onderzoekers van het Catharina Hart- en Vaatcentrum en de Technische Universiteit Eindhoven.
Door het meten van de bloedstroom en weerstand van de haarvaten kan de conditie van deze haarvaten nu beter in beeld gebracht worden. Dat stelt cardiologen in staat een duidelijkere diagnose te stellen. Danielle Keulards, onderzoeker en werkzaam bij het Catharina Ziekenhuis, is een van de ontwikkelaars van de nieuwe meetmethode. De nieuwe methode om 'vrouwenhart' vast te stellen wordt inmiddels al in een aantal grote hartcentra, zowel binnen Nederland als in het buitenland, toegepast.
Vrouwenhart diagnose
Dat het dichtslibben van de grotere kransslagaders tot zijn op de borst, en nog erger, kan leiden is bekend. Echter, de laatste jaren herkennen cardiologen wereldwijd dat een verhoogde weerstand in de haarvaten in het hart tot dezelfde problemen kan leiden. Deze aandoening staat bekend als microvasculair lijden. Omdat dit vooral veel voorkomt bij vrouwen wordt in de volksmond dan vaak gesproken over 'het vrouwenhart'.
Dat wil overigens niet zeggen dat microvasculair lijden bij mannen niet of nauwelijks voorkomt. In tegendeel, het onderzoek dat Danielle en haar team uitvoerde wijst uit dat zo'n 40 procent van de personen bij wie 'vrouwenhart' wordt gediagnosticeerd, man is.
“Gelukkig heeft het microvasculair lijden een veel betere prognose dan het dichtslibben van de grote kransslagaders en kunnen we de patiënten behandelen met medicijnen om de klachten te verminderen. Wel is het van belang onbegrepen pijn op de borst serieus te nemen, bij vrouwen én mannen, en metingen van de haarvaten te verrichten indien nodig”, aldus Danielle.
Nieuwe meetmethode
Bij de nieuwe meetmethode worden de druk en de temperatuur van de kransslagader gemeten met behulp van een infusiekatheter met vier infusiegaten en fysiologisch zout. Daardoor ontstaat maximale hyperemie en kan met behulp van een sensor de distale temperatuur in de kransslagader gemeten worden. Na ongeveer een halve minuut wordt ook de temperatuur op de lokatie van de infusiegaatjes gemeten. De verschillende temperatuur en druk meetgegevens worden vervolgens gebruikt om zowel de absolute bloedstroom als de microvasculaire weerstand te berekenen.
Danielle Keulards promoveerde eerder deze maand aan de TU/e op haar onderzoek (pdf-link) naar de nieuwe meetmethode het stellen van de diagnose voor microvasculair lijden. Met haar onderzoek toonde zij niet alleen aan dat de nieuwe methode werkt, maar ook dat deze veilig is en geen complicaties geeft.
