Welke zorgverlener werkt nog met papier? Gelukkig steeds minder tegenwoordig. Maar, digitaal betekent lang niet altijd dat de computer van een andere zorgverlener iets met de gegevens kan. Een groeiende groep zorgverleners is bezig om de gegevens die worden vastgelegd en overgedragen waardenvol te maken voor alle zorgverleners. Dit doen ze met behulp van terminologie.
Veel, heel veel, informatie wordt tegenwoordig in de computer of tablet vastgelegd. Zaken als ontslagbrieven en laboratoriumuitslagen gaan ook al jaren digitaal van het ziekenhuis naar de huisarts van de patiënt. 'Mooi toch, die automatisering in de zorg' hoor ik u denken. Mwahh, dat valt nog te bezien. Ik zie veel 'waardeloze' informatie uitgewisseld worden. Vind ik de informatie die een arts stuurt waardeloos? Nee, waarden-loos. De informatie op zich is bijzonder waardevol. Alleen doordat het wordt vastgelegd in het dossier met weinig tot geen gestandaardiseerde medische waardes, of omdat bij het verzenden van die informatie platte tekst wordt gebruikt, is de informatie slecht of niet te begrijpen door de verschillende computersystemen van artsen. Dagelijks worden de vele ontslagbrieven automatisch gegenereerd op basis van het medisch dossier en vult menig arts in vrije tekst de definitieve diagnose toe. Deze definitieve diagnose is dan niet als zodanig beschikbaar in het elektronisch patiëntendossier. Het is dan dus maar zeer de vraag wat een patiënt in zijn ziekenhuisportaal of persoonlijke gezondheidsomgeving als diagnose te zien krijgt. Of dat erg is? Jazeker. De huisarts kan nu de ontslagbrief wel lezen als deze digitaal naar hem wordt verstuurd, en ook kan hij hem vaak importeren in zijn computersysteem. Maar vervolgens moet hij, of zijn assistente, zelf de vrije tekstvelden interpreteren en de gegevens handmatig overtypen in zijn computersysteem. Natuurlijk kan dat veel slimmer, maar eerst moeten er goede, hele goede afspraken komen hoe de vaktaal van de medisch specialismen zich vertaalt in de vaktaal van de huisartsen. En hoe die afspraken zich weer vertalen naar de informatiesystemen van de medisch specialist en huisarts. Zo maken we vaktaal van verschillende zorgverleners voor de computers beschikbaar, en kunnen deze aan gestandaardiseerde velden gekoppeld worden. Als dat gelukt is spreken we van eenheid van taal. Het is hierbij nadrukkelijk niet de bedoeling dat de medisch specialist de termen van huisarts moet kennen of andersom. Maar de verschillende computersystemen moeten elkaar wel exact kunnen begrijpen, om de gegevens in het dossier goed te kunnen verwerken. Daar moet ik gelijk nog een derde belangrijke speler bij noemen: de patiënt. En natuurlijk iedereen die daarmee samenhangt, zoals familieleden en mantelzorgers. Ook deze groep gebruikt terminologie en ook zij hebben in toenemende mate de beschikking over digitale bronnen en persoonlijke gezondheidsomgevingen. Ook zij hebben dus een eigen 'vaktaal', namelijk die van patiëntvriendelijke termen.