Een minimale voorwaarde te willen innoveren is dat feitelijk iedereen (klinisch arts, arts-onderzoeker, verpleegkundige, ervaringsdeskundige/patiënt, maar ook zeker de naaste familie) deze kans kan grijpen, zolang dit verlangen maar komt vanuit het hart.
Daarnaast is het handig als deze verschillende partijen elkaar weten te vinden, zodat ideeën kunnen worden gedeeld, uitgewerkt en men als team samenwerkt.
Een innovatie ofwel de ‘ontdekking’ krijgt pas betekenis, zodra het in productie gaat en waarde voor het beoogde doel toevoegt. De volgende stap is de innovatie in de markt zetten, want zonder succesvolle vermarkting ofwel commercialisatie géén innovatie.
Witte jassen aan het bed
Als klein aangeboren hartekind hadden mijn ouders en ik niet echt iets te zeggen over de hoeveelheid witte jassen die aan mijn bed stonden en van alles met mij wilden doen.
Ik werd behandeld in een academisch centrum en educatie van medisch studenten hoort daar nu eenmaal bij.
Inmiddels ben ik 35 jaar en door schade en schande voel ik me thuis in de wereld van de cardiologie. Ook al vond en vind ik deze dit, inclusief de beperkingen van mijn lijf, niet altijd even prettig, de anatomie van mijn zieke hart en zeker ook dat van andere afwijkingen, vind ik machtig interessant. Kwaliteit van leven voor mijzelf, maar ook voor andere patiënten te verbeteren, of het (beter) maken van het zieke hart vind ik des te interessanter.
Daarom fungeer ik als proefkonijn en doe ik actief mee aan verschillende onderzoeken zodat de medische wetenschap flinke stappen vooruit kan zetten. Met actief meedoen bedoel ik, naast slechts een inclusie te zijn, tezamen met de professional meedenken over wat kwaliteit van leven voor de groep kan betekenen. Te brainstormen of je als kwetsbaar IC-patiënt meer wordt belast door het inzetten van een extra of ander medical device. Om mee te denken hoe een app kosten- en energiebesparend voor de professional of de patiëntengroep in de markt gezet kan worden.
