De bereidheid om deel te nemen aan wetenschappelijk onderzoek loopt al jaren terug,[1] Dit maakt het voor onderzoekers steeds moeilijker om met de traditionele methoden een populatie te rekruteren die groot genoeg is om relevante vraagstellingen te beantwoorden. Door de populariteit van social media zouden onderzoekers deze websites kunnen gebruiken voor het rekruteren van onderzoeksdeelnemers. Jane Topolovec-Vranic en Karthik Natarajan voerden een systematisch literatuuronderzoek uit om meer inzicht te krijgen in het werven voor medisch-wetenschappelijk onderzoek via social media.[2]
Voor deze review waren drie uitkomstmaten vastgesteld: effectiviteit van rekrutering, vergelijkbaarheid van de deelnemers ten opzichte van de doelpopulatie en kosteneffectiviteit. In totaal werden er 30 Engelstalige artikelen meegenomen waarin rekrutering via social media werd vergeleken met tenminste een andere methode. In twaalf van de onderzoeken (40%) werden meer mensen via social media meegenomen dan via andere methoden, terwijl in de helft van de studies gevonden werd dat rekrutering via social media minder effectief was dan tenminste één andere methode. In de twaalf ‘succesvolle’ onderzoeken werd gebruik gemaakt van Facebook, al dan niet in combinatie met andere social media websites, waarbij deelnemers gezocht werden die met de traditionele methoden moeilijk te bereiken zijn of een specifieke aandoening hebben. Eén van de potentiële nadelen van rekruteren via social media voor wetenschappelijk onderzoek is het risico op selectiebias, waarbij de deelnemers aan het onderzoek niet (geheel) representatief zijn voor de doelpopulatie. In slechts twee van de geïncludeerde onderzoeken waren de deelnemers die via social media gerekruteerd werden vergelijkbaar met de controlegroep; in twaalf studies werden verschillen gevonden. Deelnemers gerekruteerd via social media waren over het algemeen jonger en hadden een hoger opleidingsniveau dan de controlegroep. De kosten van het rekruteren via social media bestonden uit het bieden voor de advertenties op social media en het plaatsen van banners. Kosteneffectiviteit was bepaald in twaalf studies, waarvan er vijf vonden dat social media het meest kosteneffectief was. De kosten per deelnemer liepen sterk uiteen, zowel tussen de onderzoeken als tussen de verschillende social media, uiteenlopend van enkele dollars tot honderden dollars per deelnemer. Uit deze literatuurstudie blijkt dat de effectiviteit van het rekruteren van onderzoeksdeelnemers via social media erg variabel is en afhangt van de karakteristieken van het onderzoek en de doelpopulatie. De meerderheid van de studies vond dat de meeste onderzoeksdeelnemers toch nog geworven waren via de traditionele methoden. De kennis over het effectief inzetten van social media voor het rekruteren van onderzoeksdeelnemers is echter nog te beperkt om nu al definitieve uitspraken te doen over de effectiviteit. Wel biedt rekrutering via social media zeker mogelijkheden en zijn niet alle opties reeds uitgeprobeerd of onderzocht (zoals de invloed van vloggers).Rekrutering van onderzoeksdeelnemers met social media
15 december 2016
Wetenschap
