Het is vooralsnog in de testfase en van eenvoudig weefsel naar een hart, long of nier is een lastig proces en nog onbekend terrein, maar de mogelijkheden van de techniek om levens te redden met een printer zijn duizelingwekkend. CEO Amit Dror benadrukt dat Nano Dimension niet het enige bedrijf is dat bezig is met biotech printing, maar het verschil zit volgens hem in de snelheid en de printresolutie. “Niemand anders gebruikt inktjet technologie”, Aldus Dror. “Wij zijn daarin de eersten de het snel en nauwkeurig kunnen.”
Voordat Nano Dimension de samenwerking zocht met Accelta, nam het printen van zelfs een heel klein beetje weefsel voor onderzoeksredenen een hele nacht in beslag. “We hebben inmiddels laten zien dat het ook kan in een paar seconden kan”, legt Dror uit. “ Dit betekent dat we dit uiteindelijk breder kunnen inzetten, zoals in een ziekenhuis tijdens een operatie of om medicijnen te testen op levend weefsel.”
De doorbraak is een ietwat toevallige, want Nano houdt zich normal gesproken bezig met het printen van printplaten die gebruikt worden voor diverse apparatuur, van mobiele telefoons tot intelligente koelkasten. Zoals de naam al suggereert, gebruikt Nano Dimensions nanotechnologie om de metalen delen van de printplaten te printen, waarbij kleine zilverdeeltjes in de “inkt” wordt verwerkt.
“We krijgen regelmatig verzoeken om onze manier van printen te combineren met andere projecten, maar die slaan we meestal af. We wilden niet worden afgeleid van onze core-business, maar Accellta was anders”, zo zegt Dror.
Electrocuteren
Accellta produceert stamcellen, maar de techniek om cellen te veranderen in weefsel, daar was een printer voor nodig. Zodoende kwamen zij bij Nano Dimensions terecht. Maandenlang werd er samengewerkt aan dit moeilijke project. “We moesten er zeker van zijn dat we de cellen niet electrocuteerden bij het printen. Uiteindelijk kwamen we tot een compleet nieuwe bio-inkt”, Aldus Dror.
Verschillende soorten bio-inkt dragen verschillende soorten cellen. Een derde inkt, zonder stamcellen verhardt het resultaat. “Je wilt natuurlijk niet een hoopje ingredienten, maar een structuur dat op weefsel lijkt”, zo zegt Dror. Als het weefsel is geprint, gaat het naar Accellta for incubatie.
Wanneer daadwerkelijk menselijk weefsel geprint kan worden voor ziekenhuizen is nog niet bekend, want daar is nog veel onderzoek voor nodig, maar volgens Dror wordt daar, naast het printen van printplaten, hard aan gewerkt.
