Het congres Architectuur in de zorg is voor en door de ict-professionals in de zorg die kennis en ervaringen willen delen. Traditioneel komen de bezoekers vooral uit de ziekenhuiswereld, maar bij de editie van afgelopen 6 juni – de vijftiende in de reeks – troffen we een groeiend aantal participanten uit de ggz en verpleeg- en thuiszorg. Gelet op de ontwikkelingen die zich in de zorg afspelen, en waarop het ministerie van VWS nadrukkelijk beleid voert, is dit ook logisch.
De ziekenhuizen en de aanbieders in ggz en thuiszorg hebben feitelijk dezelfde architectuur nodig voor gegevensuitwisseling in de zorg. We zien bovendien steeds meer noodzaak om niet alleen interne maar ook externe partijen met elkaar moeten communiceren. Daarmee wordt de verbinding tussen de verschillende zorgdomeinen steeds belangrijker.
Architectuur in de zorg
Aan het einde van de dag hebben we nadrukkelijk stilgestaan bij de vraag waar we nu staan als het om architectuur in de zorg gaat. Het antwoord is dat we deels nog met dezelfde uitdagingen te maken hebben als in eerdere jaren. Maar we zien ook dat eerder vooral de leveranciers bezig waren met het onderwerp en dat er nu meer kennis en kunde binnen de zorgorganisaties is gekomen. Dat is een goede ontwikkeling. Het betekent dat de zorg meer eigen regie gaat nemen en beseft dat ze zich niet moet laten leven door de industrie.
Ook is de zorg inmiddels veel meer gedigitaliseerd. Digitaal is de standaard, papier de uitzondering. En er worden stappen gezet om systemen tussen organisaties regionaal of zelfs landelijk te verbinden. Wat niet wegneemt dat de zorg er zeker nog beter en efficiënter gebruik van kan maken dan ze op dit moment al doet.
Toegankelijkheid, kwaliteit en betaalbaarheid
Tijdens het congres werden twintig presentaties gegeven over ontwikkelingen die een bijzondere bijdrage hebben geleverd aan de toegankelijkheid, kwaliteit en betaalbaarheid van de zorg. Een mooi voorbeeld was de presentatie over toepassing van AI in de thuiszorg, om de verpleegkundige al onderweg een samenvatting te geven van het dossier van de cliënt waarnaar ze onderweg is.
Veel presentaties hadden als thema de versnelling die nu zichtbaar is in gegevensuitwisseling op regionaal of landelijk niveau. Steeds werd hierbij op heel praktische wijze ingegaan op vragen als waar loop je tegenaan en welke zaken moet je op orde brengen om die gegevensuitwisseling mogelijk te maken. Heel bijzonder was de key note lezing van een medewerker van onze gastheer voor de dag, de Apenheul, over het gedrag van apen en verschillen tussen groepen. Dat blijkt niet zo heel erg anders te zijn dan bij mensen. De take home message hierbij was: we moeten vooral veel vlooien met elkaar. Dat sloot mooi aan bij de kernboodschap die we met deze congressen altijd willen uitstralen: leer van elkaar. Neem kennis van elkaars problemen en uitdagingen, want als je alleen maar bezig bent met je eigen proces kom je er niet.
Na de zomer gaan we direct weer plannen maken voor de editie van dit congres voor 2025. Het mooie is dat we voor deze congressen steeds zoveel aanbod hebben van mensen die kennis willen delen, dat we de luxe hebben om diegenen te kiezen voor het verzorgen van een presentatie die op dat moment de grootste toegevoegde waarde hebben.
Eén ding is zeker: het zal niet het laatste congres zijn over architectuur in de zorg. Zo lang de ontwikkelingen in de zorg niet stilstaan, moet de ict meebewegen.
