Coronabesmetting opsporen door ademanalyse met e-Nose

17 juni 2020
eNose
Onderzoek
Nieuws

Bekeken wordt of de zogenoemde e-Nose door middel van een ademanalyse kan 'ruiken' wanneer een persoon met het coronavirus besmet is, of een verdenking van besmetting kan worden aangetoond.

Daarvoor onderzoekt het Franciscus Gasthuis & Vlietland nu eerst of de aanwezigheid van het coronavirus in de uitgeademde lucht van een persoon te bepalen is. Binnen het ziekenhuis wordt dit onderzoek uitgevoerd onder de verantwoordelijkheid van longarts dr. Hans in ’t Veen.

Een ziekte 'ruiken'

De lucht die wij uitademen bevatten vele moleculen. De lucht die zieke mensen uitademen is anders dan die van gezonde mensen. Die uitgeademde lucht kan moleculen van een bepaalde ziekte bevatten die niet in de adem van gezonde mensen aanwezig zijn. Een dokter kan dat verschil niet ruiken. De e-Nose is zo ontwikkeld dat hij de betreffende 'ziekte-gerelateerde' moleculen wel kan detecteren, of 'ruiken'.

De test met de e-Nose wordt mede ook op verzoek van het RIVM uitgevoerd. Binnen het onderzoek ‘Detectie van het coronavirus (Covid-19)’ wordt de proefpersonen gevraagd om een aantal vragen te beantwoorden en twee lichte ademtesten te doen. Alle gegevens worden geanonimiseerd verzonden zodat ze ook niet terug te herleiden zijn tot de proefpersonen.

Eerdere e-Nose toepassingen

Het opsporen van een ziekte of aandoening via de uitgeademde lucht van een patiënt is zeker niet nieuw. De e-Nose wordt al ingezet voor het opsporen van het griepvirus en bepaalde bacteriën. Enkele weken geleden schreven wij over het onderzoek van Hoogleraar Maag-, darm-, en leverziekten Peter Siersema die onderzoekt of de e-Nose gebruikt kan worden voor het analyseren van onze adem en de diagnose van, bijvoorbeeld, darmkanker.

Onderzoekers van het Radboudumc stelden eerder dit jaar dat de e-Nose op termijn gebruikt kan gaan worden voor het opsporen van Barret slokdarm, een voorloper van slokdarmkanker. En vorig jaar toonde een ander onderzoek aan dat een ademanalyse door de elektronische neus kan voorspellen of een longkankerpatiënt baat heeft bij een dure en ingrijpende immuuntherapie.