In de aanloop naar een Tweede Kamerdebat over ziekenhuiszorg (eind juni) stuurde de Federatie Medisch Specialisten (FMS) een brief naar de Kamer. ‘Het voortduren van de huidige gebrekkige databeschikbaarheid is voor de beweging naar passende zorg een showstopper’, schreef de organisatie. Voor Quarles van Ufford (radioloog Haaglanden MC en NVvR-voorzitter) een bekend gegeven.
“Het is een probleem waarmee wij als radiologen dagelijks worden geconfronteerd en waarmee de patiënt voortdurend wordt benadeeld. Het heeft onder andere te maken met het feit dat de wachttijden in ziekenhuizen oplopen, ziekenhuizen zich steeds verder specialiseren en dat (vooral oudere) patiënten steeds vaker meerdere ziekten onder de leden hebben.”
Voor de laagcomplexe zorg kan behandeling in het ziekenhuis in hun woonomgeving plaatsvinden. Maar als daar bijvoorbeeld kanker bijkomt, kan het goed zijn dat behandeling in een daarvoor gespecialiseerd ziekenhuis plaatsvindt. Krijgt die patiënt een acuut hartinfarct dan kan de opvang weer in het dichtstbijzijnde ziekenhuis plaatsvinden, schetst Quarles van Ufford. “Wanneer de patiënt zich na te zijn opgeknapt meldt voor de volgende chemokuur, dan is daar niets bekend van wat in de tussentijd gebeurd is. ‘Hoezo weet u dat niet?’, vraagt de patiënt dan terecht. Maar dit gebeurt dus doorlopend.”
Samen probleem databeschikbaarheid oplossen
Het is hard nodig om alle partijen bij elkaar te brengen om dit probleem van databeschikbaarheid op te lossen, stelt Quarles van Ufford. “En dat is natuurlijk al heel lang nodig want ik kan nu al geen goede patiëntenzorg meer leveren. Ik weet dat de patiënt niet alleen in mijn ziekenhuis komt maar ook elders, maar ik heb geen gegevens over de rest van die zorg. Dat verwacht de patiënt wel, en dat snap ik ook. Maar de wetgeving en de techniek faciliteert het niet.”
Quarles van Ufford ziet voor de NVvR een rol als aanjager weggelegd. Het is een technisch vak en de radiologen hebben de beschikking over vrij gestandaardiseerde data. “We zien de urgentie, we zien de problemen en we kunnen het belang voor de patiëntenzorg om tot een landelijke architectuur te komen zichtbaar maken”, zegt ze. “We zijn al jaren actief betrokken en we kennen alle partijen. Binnen de NVvR hebben we een aantal radiologen, die heel graag mee willen werken om van dromen naar doen over te gaan.”
Lees het volledige artikel in ICT&health magazine nr. 4, die op 24 augustus verschijnt.
Sinds midden jaren 80 zijn we bezig met gegevensuitwisseling tussen zorgaanbieders. Vele jaren hebben zorgaanbieders geprobeerd de patiënt te achtervolgen met gegevens op diens persoonlijke reis door gezondheid en zorg. Deze benadering van interoperabiliteit is duur en levert matige resultaten op.
Draai het om: de gegevens bij de patiënt. Automatisch bijgewerkt in de PGO. En aangevuld met – toenemend van belang zijnde – eigen registraties van de patiënt. De PGO als datakluis van de patiënt, die gegevens kan delen met professionals en onderzoekers.
Jet Quarles van Ufford MD PhD zegt: “We zien de urgentie, we zien de problemen en we kunnen het belang voor de patiëntenzorg om tot een landelijke architectuur te komen zichtbaar maken”.
Fijn! Ik zie de landelijke architectuur. Die heet MedMij Afsprakenstelsel. Vullen maar, zou ik zeggen. Elke zorgaanbieder ondersteunt een verplichte set gegevensdiensten zodat mensen en (andere) zorgaanbieders weten waar ze op kunnen rekenen en vertrouwen.