Bij exergaming wordt oefenen (exercise) gecombineerd met serious gaming. Binnen de geriatrische revalidatie, het vakgebied van Marije Holstege, wordt hiermee de revalidant op een leuke manier uitgedaagd tot (meer of langer) bewegen. Ook Tanja Nijboer houdt zich bezig met exergaming, zowel op motorisch als cognitief vlak. De master Advanced Health Informatics Practice (AHIP) was benieuwd naar de waarde van exergaming en ging in ICT&health editie 1 het gesprek aan.
Holstege zet vanuit het lectoraat Geriatrische Revalidatie in op het verbeteren van geriatrische revalidatie en herstel. “Om toekomstbestendige geriatrische revalidatie te kunnen blijven bieden, gebruiken we innovatieve interventies én digital health. Hierbij werken we binnen verschillende onderzoekslijnen samen met universiteiten, hogescholen, kennisinstellingen en de praktijk.”
Uiteindelijk gaat het innovatieve interventies die passen bij de doelgroep, effectief zijn en bijdragen aan betere zorg voor de revalidant, vervolgt Holstege. Bij exergaming worden mensen op een speelse manier uitgedaagd om meer of langer te bewegen. Fysieke activiteit is heel belangrijk voor revalidanten, omdat ze hiermee sneller herstellen en daarmee ook eerder weer terug naar huis kunnen. Maar ze moeten vaak wel een drempel over om meer te bewegen en dan helpt het wanneer ze extra gemotiveerd worden doordat het iets leuker wordt gemaakt.
Motiverende factoren exergaming
Bij exergaming denk je misschien als eerste aan games voor jongeren, stelt Tanja Nijboer, hoofddocent Experimental Psychology bij Universiteit Utrecht. Maar exergames zijn eerder ‘serious games’. “Dat zijn niet die populaire videogames waarbij het vooral gaat om het vermaak. Een heel aantal motiverende factoren uit videogames kunnen heel goed worden ingezet voor verbetering van motoriek of cognitie.”
De eerste keer dat Nijboer in aanraking kwam met een exergame, was op werkbezoek in een revalidatiecentrum. Een jongere patiënt moest fysiotherapeutische oefeningen doen om opnieuw te leren lopen, maar hij was niet erg gemotiveerd om telkens dezelfde bewegingen te maken en balans te houden.
“Ze hadden een loopband met een groot projectiescherm eromheen en terwijl wij nog uitleg kregen over alle mogelijkheden die er waren, was die jongen al bezig met vlinders vangen en dieren spotten in een geprojecteerde omgeving. Waar hij in de gewone trainingszaal na vijf minuten wel klaar was met oefenen, was hij nu zonder problemen 25 minuten aan het lopen en dezelfde bewegingen aan het maken. Mensen maken met exergaming niet alleen gemakkelijker hun trainingsminuten vol, ook de therapietrouw is groter.”
Aandacht vanuit opleidingen
Bij de al bestaande masteropleidingen op het snijvlak van zorg en digitalisering, zoals de AHIP, zit de aandacht voor innovatieve digitale mogelijkheden al ingebed in de opleiding. Niet alleen het ontwikkelen, maar ook het succesvol implementeren en evalueren komt aan bod. Is dat voldoende om inzet van digitale innovaties in de zorg te vergroten?
Holstege hierover: “Ik denk dat er altijd meer aandacht voor kan zijn. Bij andere zorgopleidingen mag er nog wel meer aandacht zijn voor de andere manier van werken die komt kijken bij de inzet van nieuwe technologieën in de praktijk als aanvulling op de behandeling. Voor de professionals van de toekomst zal inzet van technologie een onderdeel worden van het vak.”
Lees het uitgebreide artikel in de fysieke en/of online editie Nr. 1 van ICT&health magazine, die eerder deze maand bij alle abonnees is verschenen.
