Geheugenverlies ongedaan door prothese

Onderzoekers van de University of Southern California en Wake Forest Baptist Medical Center hebben een prothese ontwikkeld die patiënten die last hebben van geheugenverlies kunnen helpen. Het apparaat maakt een kopie van het kortetermijngeheugen en vertaalt dit naar het langetermijngeheugen. De kopie vervangt de delen die verloren zijn gegaan door hersenletsel. De wetenschappers gebruiken elektroden, die ze implanteren in het brein van een patiënt. De focus ligt hierbij op de hippocampus, omdat dit het 'geheugencentrum' van het brein is. Bij patiënten met Alzheimer is de hippocampus beschadigd, iets wat ook voorkomt bij soldaten met hersenletsel. Dit laatste is de reden voor de financiering van het onderzoek door DARPA. Beide groepen patiënten kunnen met de nieuwe techniek geholpen worden. Hun herinneringen van vóór de ziekte zijn nog intact, maar het lukt vaak niet om nieuwe herinneringen te maken. De techniek presteert goed bij tests op dieren en wordt nu geëvalueerd bij mensen. Het artikel is tegen betaling te downloaden.

Delftse bacterieprinter van K'NEX wint iGem competitie

Studenten van de TU Delft hebben de International Genetically Engineered Machine (iGEM) wedstrijd gewonnen. Met hun project 'Biolinker' wonnen zij de overall-prijs en zijn daarmee het beste team van de wereld. De Biolinker is een 3D-printer van K’NEX waarmee laagjes bacteriën geprint kunnen worden. Dit soort laagjes kunnen dankzij deze techniek beter onderzocht worden. Het team stopt de bacteriën in een printer, die de bacteriën vervolgens in nette laagjes weer uitprint. Deze biofilms kunnen gebruikt worden als testplatform voor onderzoek in industriële en medische toepassingen. De studenten wonnen overigens nog meer, ze kregen maar liefst drie extra prijzen: beste hardware project, beste wiki (website) en best ‘applied design’.

3D-printen helpt chirurgen met het maken van nieuwe oren

Aan de Universiteit van Washington is een methode ontwikkeld die chirurgen in opleiding helpt om te leren hoe ze oren moeten maken. Dat was tot nu toe aan lastige taak. Tijdens de operatie gebruiken chirurgen namelijk het liefst (zo min mogelijk) kraakbeen van de ribben van het kind zelf. Voor de chirurgen in opleiding is dit niet beschikbaar. Als ze geluk hebben, is er een lichaam van een volwassene dat ter beschikking is gesteld aan de wetenschap voorhanden. Ook wordt er geoefend op varkensribbetjes. Vaak zijn geen van beide materialen voorhanden. Dan wordt er geoefend op een stuk zeep. Op zich leert dat je wel hoe je de vorm goed krijgt, maar de zeep is niet buigzaam en het vasthechten voelt ook heel anders. Enter de 3D-printer... Hiermee kunnen oren van siliconen worden geprint en dat voelt veel realistischer. Bovendien kunnen de chirurgen in opleiding eerst de operatie oefenen, voor ze die daadwerkelijk gaan uitvoeren.