Het ministerie van VWS wil graag een netwerk van ICT-infrastructuur met landelijke dekking realiseren om gegevensuitwisseling optimaal mogelijk te maken. Voor zo'n netwerk moeten drie onderdelen gerealiseerd worden: generieke functies, eenheid van taal bij gegevensuitwisseling en een landelijk dekkende ICT-infrastructuur waarmee individuele zorgaanbieders worden verbonden. Hierbij is het belangrijk dat leveranciers aangemoedigd worden of verplicht worden om applicaties die gebruikt worden ‘open’ te houden.
Dat wil zeggen dat deze applicaties met API’s kunnen worden ontsloten, uiteraard met inachtneming van alle regels omtrent privacy en veiligheid. Een API (Application Programming Interface) is een software-interface die het mogelijk maakt dat twee applicaties met elkaar kunnen communiceren. Die makkelijkere integratie van gegevens is een voorwaarde om tot een landelijk dekkende ICT-infrastructuur te kunnen komen.
Landelijk systeem of regionale platformen?
Er zijn verschillende mogelijkheden om tot een netwerk met landelijke dekking te komen, zo blijkt uit het rapport ‘Digitale gegevensuitwisseling en ICT-infrastructuur in het zorgdomein’ van het ministerie van VWS. Zo kunnen bestaande infrastructuren van verschillende spelers worden gekoppeld tot één landelijk netwerk. Maar ook kunnen regionale platformen worden ingericht, die vervolgens op elkaar worden aangesloten. Het inrichten van een regionaal data- en communicatieplatform waar gegevens centraal zichtbaar zijn voor verschillende spelers kan de aansluiting van regionale partijen versnellen. Zodra die regionale platformen aan elkaar zijn gekoppeld is er óók sprake van een landelijk dekkende ICT-infrastructuur op het gebied van gegevensuitwisseling.
Internationale voorbeelden ICT-infrastructuur
Er zijn meerdere internationale voorbeelden die laten zien hoe je tot een adequate invulling kunt komen van een netwerk met een een reigionale of landelijke dekking. In New York is bijvoorbeeld gekozen voor één centrale strategie wat betreft digitale zorg en regionale samenwerking. Ongeacht waar iemand in New York zorg aanvraag is diens basisinfo altijd beschikbaar, ongeacht het EPD waarmee wordt gewerkt. Het geheel wordt integraal aangestuurd door de New York eHealth Collaborative en het New York State Department of Health. Samen zijn ze voortdurend bezig met het leiden, verbeteren, verbinden en integreren van gezondheidsinformatie in de hele staat.
Australië: systeem met volledige dekking
In Australië is tien jaar geleden al een landelijk en intersectoraal dekkende infrastructuur opgetuigd. Dit werkt in de praktijk goed en is absoluut ook inspirerend voor Nederland. Ruim 94% van de burgers heeft inzicht in hun digitale dossier en 95 tot 99 procent van de zorgverleners maakt gebruik van het netwerk voor het opvragen en versturen van gegevens.
In Lombardije in Italië wonen tien miljoen mensen. Daar is gekozen voor de implementatie van regionaal platform geïmplementeerd om alle zorgaanbieders in de regio te verbinden. In totaal worden er 33 zorgentiteiten verbonden. Later kan dit (enorme) regionale platform eventueel weer gekoppeld worden met andere regionale platformen om tot landelijke dekking te komen. Wat betreft Nederland werd in het rapport ‘Zorgkeuzes in kaart’ van 2020 nog uitgegaan van één landelijk centraal systeem waaraan bestaande infrastructuren kunnen worden gekoppeld. Het CPB heeft de kosten hiervoor geschat op 200 miljoen euro gedurende twee jaar. De definitieve keuze moet echter nog steeds worden gemaakt.
