Borg Eed van Hippocrates in het design van ICT

wo 24 augustus 2022
Borg Eed van Hippocrates in het design van ICT
Premium

Op een terrasje in Rome en met mijn gedachten bij de prachtige oudheid, leg ik een leuk contact. Mijn gesprekspartner, werkzaam in de ICT en de muzieksector, blijkt jaren geleden de term DAO (Decentralized Autonomous organization) te hebben bedacht! Ik denk aan de prikkelende reacties op mijn vorige Data Driven Doctor-column over de Universal Space en dit bevestigt mijn ‘route’. Ik neem u mee in mijn vervolg-denkstap.

De Metaverse is volop in ontwikkeling, bijblijven is meer dan ooit een uitdaging. Dan is het netwerkaspect ervan wel zo handig om vlot kennis te delen. Het spectrum aan definities blijkt breed: van immersieve AR en VR 2.0 platform-wereld, tot combinaties met web3-toepassingen - waarin je onder meer je eigen identiteit beheert, onhackbare digitale zaken tot je eigendom maakt en ze naar andere digitale spaces (universeel) meeneemt. Succes komt steeds meer aan op met wie je creativiteit ontplooit.  

Vertrouwelijke connectie

Het startpunt voor de Universal Space is wat ons als mensen verbindt in onze interacties: het vertrouwen tussen personen. Iemand aan je lichaam laten ‘sleutelen’, vraagt om overgave aan de deskundigheid van die ander. Die vertrouwelijke connectie ('trusted link') is het uitgangspunt om zorg te kúnnen ontvangen en leveren. 

Voordat ik als dokter mijn bijdrage kan leveren aan mijn patiënten, moeten we op elkaar kunnen intunen. Als ik iemand begeleid, heb ik veel input nodig voor mijn handelen. Dat krijg ik alleen via een volledig overzicht van oncologische ins en outs en over hoe de persoon in het leven staat, diens belangen en verwachtingen en hoe deze te matchen met de mogelijkheden die ik kan aandragen -  vanuit mijn expertise, kennis en ervaring. 

Omgekeerd is het van belang om op mijn beurt ervoor te zorgen dat de ander op mij kan intunen: hoe ik verwacht dat de ziekte zich kan ontwikkelen, hoe ik dat beoordeel als feiten vanuit het medisch dossier en vanuit wat ik ervaar wanneer we in contact zijn. Wat kunnen eventuele behandelingen gaan betekenen voor zijn/haar specifieke situatie en wat zijn mijn bijkomende adviezen?  

Verschil maken

Door goed en prettig in te kunnen tunen en hierdoor contact te maken met de patiënt, maak je als arts het verschil. Dát is de belangrijkste Data Driven Doctor skill: jouw vermogen in te tunen op de ander. Dat vraagt om vooroordelen of denkramen even helemaal te verlaten en in het hoofd van die ander te denken. Dat is geen soft-skill, dat is professionaliteit.

Om je open te stellen voor de ander is vertrouwelijkheid cruciaal. Het consult vindt niet voor niets achter de deur, in de spreekkamer plaats. Hoeveel prestatie- en kwaliteitsindicatoren er ook ontwikkeld zijn, hier wordt performance bepaald! Veelgehoorde termen als empathische arts, patiënt-centraal, shared-decision making lijken pijnlijk duidelijk te maken hoe de situatie er vandaag voor staat: het is niet zonder meer een voorwaarde boven op de kennis, expertise en ervaring die we als artsen inbrengen... Nog verbazingwekkender: vaak worden deze skills als soft weggezet en als keuze gebracht: ‘Geef mij maar een arts met een zakelijk tintje, als hij of zij maar weet waar hij het over heeft! ‘ Om kennis op te doen moet je continue openstaan voor de omgeving. Een paradox, want openstaan voor die ander levert jou juist die kennis. 

Connectie, klik

Door goed van elkaar te weten wat de verwachtingen en wederzijdse ervaringen zijn -  én daarin wederzijds open te staan en te verbeteren - bouw je aan een vertrouwelijke relatie. Hierop hebben we een achterstand. Vreemd toch? Als je naar de kapsalon gaat, kiest de gemiddelde mens echt wel zijn of haar favoriete kapper, terwijl haar wel weer aangroeit...  

De klinische kilometers zijn cruciaal om kennis over persoonlijkheid, ziekte, symptomatologie op te doen; over hoe deze gepresenteerd en gerapporteerd worden; hoe en of je daarop kan inspelen als arts. Hoe je kan faciliteren in het vat krijgen op de eigen gezondheid en bij wie je bepaalde zorgen kan weg- of zelfs soms (even) overnemen. Als arts zet je ook nooit die klinische bril af. Je vormt ongemerkt het beeld, de differentiaaldiagnosen en hun implicaties voor de betreffende persoon.  

Trusted link  

Dit fundament is de basis van zorg, de eed van Hippocrates. Dit laat zich noch juridisch, noch op basis van lijvige protocollen of afvink- of kwaliteitsregistraties meten, dit is het puur menselijke in het vak waarin in wederzijds vertrouwen helder maakt wat je kompas is. In deze vertrouwelijke context zijn ethische dilemma’s behapbaar, hoe expliciet en pijnlijk soms ook.  

Het is aan ons om nu die kans te pakken en het niet aan enkelen over te laten te bepalen hoe we digitaal zorg willen leveren en ontvangen. Wat vindt u dat het uitgangspunt en digitale borging voor de zorg moet zijn?