Onderwijs over zorg-ICT is onze redding in digitale toekomst

wo 14 april 2021
Onderwijs over zorg-ICT is onze redding in digitale toekomst
Innovatie
Premium

“We leven in Nederland in een digibetocratie”, stelde Arjan Lubach in februari in een uitzending van Lubach op Zondag. Dat is misschien een beetje kort door de bocht, maar hij vatte mijn zorgen wel goed samen. De samenleving wordt steeds sterker afhankelijk van ICT, maar we lijken nog niet toegerust voor de digitale toekomst.

Ook in de zorgsector is de opmars van de digitalisering al jaren niet meer te stoppen. Door de steeds grotere vraag naar e-health toepassingen en het groeiende aanbod van ICT-oplossingen, verandert het zorglandschap snel. De coronacrisis heeft het belang van tijdige en eenduidige zorgdata opnieuw aangetoond, maar heeft ook duidelijk gemaakt dat er op dat gebied nog veel te verbeteren valt. Zijn we in staat om de kwaliteit van de zorg te waarborgen bij een steeds sterkere afhankelijkheid van ICT? En een stap ambitieuzer: kunnen we de zorg veiliger, effectiever en efficiënter maken met behulp van zorg-ICT? Hoewel die potentie er zeker is, zijn er helaas nog veel situaties waarin het misgaat.

Een voorbeeld: er worden miljoenen geïnvesteerd in elektronisch patiëntendossiers (EPD). Toch lukt het nog steeds niet om deze systemen tussen ziekenhuizen en in de keten op grote schaal goed met elkaar te laten communiceren. De administratielast in de zorg is daardoor onverminderd hoog. Anno 2021 gebeurt het nog steeds dat patiënten hun verhaal moeten herhalen; gegevens worden regelmatig gefaxt of handmatig overgetypt. Wanneer eenduidige zorgdata niet beschikbaar is, bemoeilijkt dat hergebruik van deze gegevens en dus ook innovaties zoals artificiële intelligentie en beslissingsondersteuning.

Een ander voorbeeld, vers in het geheugen, is de privacy-problematiek bij de landelijke GGD. Uit twee van hun interne coronasystemen, die gebruikt worden voor de verwerking van testafspraken, testuitslagen en bron- en contactonderzoek, werden gevoelige gegevens gestolen. Doordat enorm veel medewerkers (ruim 20.000 voor elk voor de systemen) toegang hadden tot de gegevens en niet werd bijgehouden wie welke gegevens opvroeg, kon dit misbruik makkelijk plaatsvinden.