Naar verwachting wordt in het eerste kwartaal van 2025 de norm NEN 7519 Lokalisatie gepubliceerd. Het is de eerste norm voor een generieke functie die in het kader van de Wet elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Wegiz) het licht ziet. NEN ontwikkelt, in opdracht van VWS, diverse normen voor specifieke gegevensuitwisselingen en generieke functies. Er zijn al er twee normen voor specifieke gegevensuitwisselingen gepubliceerd. Nu is het de beurt aan de normen voor generieke functies.
Het lokaliseren van gegevens, in dit geval de medische gegevens van een patiënt, betekent niets anders dan weten waar deze gegevens beschikbaar zijn, stelt Paul Vermeulen, NEN-secretaris van de werkgroep NEN 7519, in ICT&health6, 2024.
“Dat klinkt heel simpel, maar toen we begonnen, bleek bijvoorbeeld dat het concept van lokalisatie nog helemaal niet was uitgewerkt in Nederland. Toch is het essentieel om hier goede afspraken over te maken. We willen nu eenmaal de informatie van de patiënt kunnen lokaliseren. Met deze generieke norm maken we de zorg slimmer en efficiënter. NEN 7519 is ontworpen om eisen vast te stellen voor het lokaliseren van gegevensuitwisseling.”
Moeite waard
Het opzetten van de norm heeft langer geduurd dan aanvankelijk gedacht, mede door de fase na de publieke consultatieronde, vervolgt Vermeulen. “We kunnen echter wel stellen dat het de moeite waard is geweest. Er zijn honderden reacties binnen gekomen. Hiervan gaat 80 procent weliswaar over de punten en de komma’s, maar die overige 20 procent heeft inhoudelijk een waardevolle bijdrage gegeven.”
Deze reacties hebben geleid tot vooruitschrijdende inzichten en dus aanpassingen. “Die aanpassingen zijn inmiddels grotendeels verwerkt in de nieuwe versie en die hopen we in het eerste kwartaal 2025 te publiceren”, aldus Vermeulen. “Daarmee is het inderdaad de eerste norm voor generieke functies die binnen het EGIZ-project wordt gepubliceerd.”
Basis voor interoperabiliteit
Jacob Hofdijk, lid van de schrijversgroep van NEN 7519, onderstreept de essentie van de nieuwe norm. Deze biedt volgens hem een basis voor interoperabiliteit door een duidelijke beschrijving te bieden van wat voor informatie tenminste nodig is voor het lokaliseren van gegevens.
“Dit wordt ook wel semantische interoperabiliteit genoemd, een randvoorwaarde voor het delen van gegevens van patiënten tussen zorgverleners. Het is zowel centraal toepasbaar via een index, als decentraal door een lokalisatie structuur mee te sturen.”
Bovendien, zo schetst Hofdijk, levert de norm basisconcepten die nodig zijn voor netwerk- en integrale zorg via een aantal concepten van de ISO 13940, met name de concepten zorgtraject en bundeltraject.
Lees het hele artikel in ICT&health 6, die eind vorig jaar verschenen is. Of lees het artikel in ons online magazine.
