De WHO stelt dat telezorg technologieën van waarde zijn bij de screening, diagnose, behandeling en controle op de langere termijn van chronische ziekten in Europese landen. Dat is de conclusie van een onderzoek uitgevoerd door de Europese tak van de WHO en de Faculteit der Gezondheidswetenschappen van Open Universiteit van Catalunya.
Tijdens de coronapandemie kon de gezondheidszorg dankzij de inzet van e-health oplossingen en andere digitale zorgtechnologieën nog enigszins op peil gehouden worden. Onlangs bleek dat het gebruik van telezorg na de pandemie weliswaar iets gedaald is, maar wel degelijk een 'blijvertje' is. Ook vóór de pandemie was de meerwaarde van telezorg al duidelijk. Met name als een goede oplossing om de zorg toegankelijk en betaalbaar te houden, maar voor het terugdringen van de algehele morbiditeit en mortaliteit.
Om een beter beeld te krijgen van de van telezorg in Europa en Centraal-Azië vandaag, bestudeerden de onderzoekers van de data van meer dan 20.000 patiënten uit meer dan 20.000 onderzoeken uit de 53 landen in de regio.
Positieve effecten telezorg
Uit dit WHO-onderzoek blijkt dat het gebruik van digitale hulpmiddelen in de zorg een duidelijk en significant effect op patiënten heeft. Dat uitte zich met name in betere klinische resultaten, een betere follow-up door zorgprofessionals en andere meer algemene voordelen voor zowel patiënten als zorgmedewerkers.
"De positieve resultaten tonen aan hoe effectief telegeneeskunde kan zijn. Een reden te meer voor beleidsmakers om de wijdverbreide implementatie ervan te promoten. Echter, het is ook belangrijk dat deze beleidsmakers de obstakels die het verdere succes van telezorg mogelijk in de weg staan, erkennen en aanpakken", stelt co-auteur dr. Natasha Azzopardi Muscat.
Obstakels erkennen en aanpakken
Daarnaast zagen de onderzoekers ook enkele obstakels bij het gebruik van telezorg. Belemmeringen die zich zowel uitten bij gebruikers (patiënten en zorgprofessionals), technologie en infrastructuur. "Deze omvatten gebrek aan of slechte internettoegang, weerstand van gezondheidswerkers, tekortkomingen in hun kennis van technologie, zware werkbelasting of onvoldoende training", aldus dr. David Novillo-Ortiz, hoofdauteur van het onderzoek.
De onderzoekers concludeerden ook dat patiënten die geen heil zagen in telezorg oplossingen en terughoudend zijn bij het gebruik daarvan, het gebrek aan persoonlijk contact met artsen en verpleegkundigen als voornaamste reden noemden.
Tot slot benadrukken de onderzoekers ook het belang van het betrekken van de armere landen bij de ontwikkeling en implementatie van telezorg. Beleidsinitiatieven zijn onder meer het regionale actieplan voor digitale gezondheid 2023-2030 De WHO/Europa en de Europese Commissie hebben initiatieven gelanceerd om telegeneeskunde te ontwikkelen en te implementeren via verschillende beleidslijnen, met name het Regionale Actieplan Digitale Gezondheid voor 2023-2030, dat in september door de ministers van Volksgezondheid werd goedgekeurd in het Regionaal Comité voor Europa van de WHO.
