‘Gemeente als makelaar tussen sociaal domein en high tech’: zo werd ik geciteerd op de cover van ICT&health vorige maand. Dat is inderdaad precies wat ik wil doen. Het sociaal domein en de tech-sector verbinden om ervoor te zorgen dat mensen langer zelfstandig kunnen wonen.
Waarom vind ik die verbinding zo belangrijk? Als gemeente ondersteunen we ouderen, volwassenen en jongeren die hulp in de huishouding of begeleiding nodig hebben bij het zelfstandig wonen. Technologie kan daarbij helpen. Maar de tech-sector weet nog onvoldoende wat er in het sociaal domein leeft en het sociaal domein volgt de tech-ontwikkelingen nog te weinig. Overigens deed ik dat zelf tot voor kort ook nog niet.
Betekenis voor gemak, comfort, veiligheid
Natuurlijk zag ik van alles om me heen gebeuren: smart home, wearables, apps voor alles wat je je maar kunt bedenken… Toch dacht ik bij deze technische ontwikkelingen niet meteen aan de mogelijkheden voor de zorg en het langer zelfstandig thuis kunnen wonen, waar we als gemeente zo mee bezig zijn. Bij smart home devices dacht ik aan de digitale assistenten die het weer voorspellen of mijn favoriete muziek afspelen. Het waren voor mij vooral leuke gadgets. Pas later besefte ik dat deze devices ook veel kunnen betekenen voor gemak en comfort, en je veilig voelen thuis. En dat is precies wat je nodig hebt als je langer thuis wilt blijven wonen.
Ik ben gaan nadenken over wat mijn ouders straks nodig hebben, als zij ouder worden en ik hun mantelzorger ben. Want waar zij mij nu vooral helpen in deze drukke tijden, zijn de rollen straks omgekeerd. Ik wil weten welke technologie dan kan helpen om ervoor te zorgen dat mijn ouders thuis kunnen blijven wonen. Wat doe ik zelf? Wat doen hulpverleners? En welke dingen kan ik aanschaffen voor mijn ouders om hen of mij te ontlasten in huis?
Weten welke technologie echt werkt
Er is veel aanbod. Ik wil weten wat écht werkt en waarvoor. Waarvoor dienen bepaalde producten, waarvoor bieden ze een oplossing, of wat kunnen ze voorkomen? Ook wil ik weten waar ik onafhankelijke informatie over de producten kan vinden. Want het aanbod is zó groot en verandert zó snel, dat het moeilijk is om bij te houden. En natuurlijk wil ik weten wat deze producten kosten en waar ik ze kan aanschaffen.
Daar zie ik een rol voor de gemeente, voor mij. Als gemeente kunnen wij helpen om mensen er bewust van te maken dat technologie kan bijdragen aan langer zelfstandig thuis wonen. Door inzicht te geven in welke behoeften aan zorg en ondersteuning er zijn, en welke technologie daar mogelijk bij past.
Gemeente maakt informatie beschikbaar
Technologie brengt mooie nieuwe mogelijkheden. Maar technologie moet bij de mensen passen en niet andersom. Daarom willen wij de technologie testen. Samen met Hagenaars, in zogenaamde living labs. Zo kunnen mensen zelf ervaren en aangeven wat werkt. De gemeente maakt die informatie vervolgens beschikbaar voor iedereen. Zodat straks iedere dochter of zoon samen met haar/zijn ouders kan kijken welke (nieuwe) tech-toepassingen kunnen helpen bij huishoudelijke taken, de veiligheid in huis, mobiliteit en het onderhouden van (meer) contacten met anderen. Kortom: al die dingen die het leven makkelijker en mooier maken.
Dus ik roep iedereen op, inwoners én organisaties: help mee met het testen, ervaren en delen van kennis over technologie voor zorg en ondersteuning thuis! Probeer dingen uit. Als wij met elkaar het sociaal domein en de tech-sector verbinden, kunnen we steeds meer (technologische) mogelijkheden creëren waarmee mensen langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Dat is wat velen onder ons uiteindelijk toch het liefste willen. En soms kunnen we daar wat hulp bij gebruiken. Van ons, van professionals, en ongetwijfeld ook van technologie.
Kavita Parbhudayal (VVD) is wethouder Zorg, Jeugd en Volksgezondheid in Den Haag. Zij ziet grote kansen in technologische vernieuwing én in de grote veranderkracht die ondernemers en investeerders in deze sector met zich meebrengen. Door die wereld te koppelen aan die van het sociale domein van de gemeente verwacht de Haagse wethouder de zorg en ondersteuning slimmer te kunnen organiseren.
