Het bieden van zorg op afstand is mede mogelijk dankzij de moderne digitale informatie- en communicatietechnologieën. Deze zogenoemde telegeneeskunde zorgt voor een revolutie in de gezondheidszorg en het algehele gezondheidszorgsysteem. Zoals zoveel andere technologische ontwikkelingen, evolueert ook telegeneeskunde snel van nouveauté naar noodzaak. De corona pandemie heeft daarbij als katalysator gefunctioneerd.
Die ontwikkeling, en versnelling, beperkt zich niet alleen tot Nederland en de Westerse wereld. Ook in landen waar toegang tot (goede) zorg naast corona al vele jaren met problemen van een hele andere aard kampt, is een enorme versnelling van de uitrol en het gebruik van e-health toepassingen en zorg-op-afstand te zien. India is zo'n voorbeeld. Een land met meer dan 1.3 miljard inwoners waarvan een groot deel, in onderontwikkelde gebieden of door armoede, maar moeilijk toegang hebben of vinden tot (goede) zorg. Voor veel van deze mensen is telegeneeskunde een uitkomst.
Dat besef is ook relatief snel doorgedrongen tot de Indiase overheid. Zo werd een nieuwe richtlijn van kracht die het voor geregistreerde artsen mogelijk maakt zorg-op-afstand en (behandel)adviezen te leveren aan patiënten in heel India. Die beleidswijziging heeft ook bijgedragen aan de versnelde groei van telegeneeskunde in het land.
Telegeneeskunde groeit als kool
Dankzij telegeneeskunde wordt het mogelijk om zorg te leveren aan mensen in afgelegen gebieden, die voorheen geen toegang hadden tot zorg. Daarnaast is het een welkom alternatief voor patiënten die voorheen vrij zouden moeten nemen van hun werk om een dokter te bezoeken. Dat kan nu op afstand, vanaf de werkplek. India telt heel veel zogenoemde dagloners en bedrijven waar medewerkers alleen betaald krijgen als ze daadwerkelijk aan het werk zijn. Een dag vrijaf nemen betekent dan meteen ook een dag zonder salaris.
Deze voordelen hebben de acceptatie van telegeneeskunde sinds 2015 meer dan verdrievoudigd, zo blijkt uit een onderzoek van M3 Global Research uit 2019. In 2015 stond 5 procent van de Indiërs positief tegenover telegeneeskunde. In 2019 was dat al 22 procent. Zonder enige twijfel kan gesteld worden dat dit percentage in de afgelopen zes maanden - tijdens de corona pandemie - nog (veel) verder gestegen zal zijn.
De impact van de snelle verspreiding van de pandemie op de traditionele methoden van gezondheidszorg heeft er in korte tijd toe geleid dat telegeneeskunde nu veel breder ingezet wordt. Verwacht wordt dat die groei nog verder zal versnellen. Zelfs medisch specialisten die voorheen geen telegezondheidsdiensten aanboden of daarvoor niet goed waren toegerust, kijken nu naar innovatieve technologie. In een recent voorspellen analisten van Global Telemedicine Market Analysis dat de wereldwijde markt voor telegeneeskunde tussen nu en 2024 naar 80,6 miljard dollar zal goeien.
Zorg op afstand in India
Indiase zorginstellingen maken steeds vaker gebruik van platforms die veilige en realtime virtuele bezoeken kunnen ondersteunen om de zorgcoördinatie te verbeteren en meer patiënten te bereiken. Bovendien is telegeneeskunde een geweldige vooruitgang voor degenen die in landelijke of afgelegen gebieden wonen waar de kwalitatieve gezondheidszorg ontbreekt.
Als telegeneeskunde oordeelkundig wordt geïmplementeerd en ondersteund, kan het een enorme ondersteuning bieden aan het gezondheidszorgsysteem van het land. Naast het radicaal verbeteren van de patiëntenzorg, is telegeneeskunde ook een transformerende ervaring voor medisch specialisten - voor hun balans tussen werk en privé, het vermogen om de planning te beheersen en patiënten uit de meest afgelegen delen van het land te dienen.
Daarnaast profiteren de zorginstellingen en patiënte in India ook van de 'standaard' voordelen die telegeneeskunde en e-health oplossingen met zich meebrengen. De verminderde kans op besmetting met het virus, de besparing van (reis)tijd en kosten. Maar ook het verlichten van overbelaste SEH's en ziekenhuisbedden vrijhouden die ingezet kunnen worden voor andere patiënten (zoals reguliere zorg).
