Verbeteren van ziekenhuizen met geluid

Het geluid in een ziekenhuis is niet het meest prettige geluid. Het constante gepiep van monitoren, het geknars van Qrocs,automatische deuren die voordurend open dicht slaan, zuchtende en steunende mensen. Iedereen die wel eens in een ziekenhuis heeft geslapen weet dat slapen lastig is en met goede nachtrust wordt men beter.

Een klein team van experts - muzikanten, akoestische experts, wetenschappers en zorgaanbieders – heeft zich toegewijd op het verbeteren van het geluidsgevoel in ziekenhuizen. Voornamelijk gebaseerd op feedback van de patiënten zijn de onderzoekers nu bezig de omgeving minder kakafonisch te laten klinken en een harmonieuzere klank te creëren.

Draagbare elektronica zouden de zusters zonder geluid kunnen alarmeren als de vitals van een patiënt wijzigen. Patiënten zouden kunnen wachten in private kamers met in plaats van de TV lichte muziek.

‘S nachts soms meer dan 100 decibel

Ziekenhuizen zijn altijd lawaaiig geweest. In 1859 schreef Florence Nightingale al een stuk over lawaai en het gevaar voor patiënten daarvan in haar Notes on Nursing. Maar in de Verenigde Staten wordt het lawaai steeds erger.

Een onderzoek uit 2005 van wereldwijde ziekenhuizen vergelijkt het geluid met dat uit 1960. Het aantal decibel overdag steeg in die 45 jaar van 57 naar 72 en ’s nachts van 42 naar 60 decibel. Geluid boven de 55 decibel kan leiden tot slaapstoornissen en het risico op hartafwijkingen verhogen. De Wereldgezondheidsorganisatie raadt aan om het niveau onder de 30 decibel te houden. Uit het onderzoek uit 2005 waren er zelfs ziekenhuizen die boven de 100 decibel uitkwamen, een geluid net zo hard als dat van een kettingzaag.
 
Een uit 2008 stammende enquête onder patiënten laat duidelijk een probleem zien. De enquête vroeg patiënten om een aantal onderdelen van hun ziekenhuis een cijfer tussen 1 en 100 te geven, van hygiëne tot de communicatie met de verpleging. Stilte kreeg een cijfer van 54., het laagste cijfer van alle onderdelen.

Slimmer ontwerpen

Op dit moment gaan Amerikaanse ziekenhuizen door een ontwerpfase. De samensmelting van een aantal factoren - delen van de Affordable Care Act waar resultaten beloond worden en de positie van patiënten als consumenten, gecombineerd met de infusie van designenken met aandacht voor de patiënt in verschillende bedrijven – leiden tot voorzieningen die zich richten op de patiënt.

Yoko Kamitani Sen is een elektronisch muzikant en oprichter van Sen Sound, een startup dat de geluidsomgeving van ziekenhuizen opnieuw bekijkt. Zij stelt voor om wearables te introduceren als vervanger van het piepende alarm. Al jaren gaan er stemmen op dat wearables nodig zijn in klinische omgevingen, maar het vervelende piepje kon wel eens de druppel zijn die de wearable daadwerkelijk het ziekenhuis in krijgt.

Het rapport uit 2013 van de Joint Commission, een non-profit healthcare organisatie, kwam erachter dat 85 tot 99% van de afgaande alarmen geen interventie behoefden. In datzelfde jaar kwam het Boston Medical Centre tot de conclusie dat er iets is als te veel alarm, waardoor de verpleging er ongevoelig voor raakt. Het teveel aan alarm levert dus niet alleen een bijdrage aan het vervelende geluid, maar kan ook leiden tot sterfgevallen.

De pijn in een stem is het ergst

Alarmen verminderen is een goede start, maar lost niet alles op. In een onderzoek onder patiënten en verplegers in het John Hopkins werd gevraagd wat het meest vervelende geluid was. Iedereen gaat ervan uit dat het alarm het meest vervelend is, maar het antwoord dat het meest voorbij kwam was de stem van iemand die pijn lijdt. Veel patiënten gaven aan dat ze aan de andere kant van de hal anderen konden horen kreunen en schreeuwen.

Er is geen technologie die dat kan weghalen, maar door het design aan te passen, zoals single rooms, kan het verminderd worden. Het Josie Robertson Surgery Center, een polikliniek van het Memorial Sloan Kettering Cancer Center in New York ging begin dit jaar open en is totaal anders dan traditioneel ingerichte ziekenhuizen. Patiënten, familie en personeel krijgen bijvoorbeeld badges, die gekoppeld zijn aan een live locatiesysteem. Dit zorgt voor stillere en effectievere communicatie.

Maar misschien minstens zo belangrijk, in het Josie Robertson ziekenhuis hebben patiënten hun eigen kamer, in combinatie met een slim volgsysteem, waardoor ze rust en stilte krijgen tijdens de behandeling.  

Zo zijn er vele aanpassingen te noemen, waar de wetenschappers samen met muzikanten druk mee zijn, om de klinische omgeving voor zowel personeel als de patiënten aangenamer te maken. Het reduceren van lawaai en de veelgehoorde klachten klinkt als een goed begin.