Er zijn veel drempels die onderzoek naar de effectiviteit van online interventies bemoeilijken. Dit maakt het lastiger om het nut van dergelijke online aanvulling op en ondersteuning van psychische problematiek in kaart te brengen. Dat stelt ZonMw, dat gezondheidsonderzoek financiert en het gebruik van de ontwikkelde kennis stimuleert om zo de zorg en gezondheid te verbeteren.
ZonMw baseert zich op onderzoek naar de effectiviteit van de online cursus ‘Kopstoring’, gericht op kinderen van ouders met psychische - of verslavingsproblemen. Zij tonen zich volgens ZonMW enthousiast over de online cursus ‘Kopstoring’. Deze kinderen hebben een groot risico om dezelfde problematiek te ontwikkelen als hun ouders. De cursus geeft deelnemers voorlichting en biedt hen de kans om anoniem in contact te komen met lotgenoten.Veel van deze jongeren zijn erg kwetsbaar en durven het onderwerp niet te bespreken in hun directe omgeving. Uit de procesevaluatie bleek dat zowel de jongeren als de uitvoerders positief waren over de online cursus. Het lotgenotencontact werkte verlichtend en liet zien dat er meer jongeren zijn die met dezelfde problemen worstelen. De klinische evaluatie liet echter geen significante verbetering in psychische klachten zien, waarschijnlijk vanwege het lage aantal deelnemers.
Onderzoek naar online interventies lastig
Uit het onderzoek blijkt volgens ZonMW dat zaken zoals verouderde medische wetgeving, de huidige bekostiging, de inrichting van de jeugdzorg en methodologische problemen het onderzoek naar online interventies ernstig bemoeilijkt. Dit terwijl het aantal pilots en klinische toepassingen van dergelijke interventies snel groeit.De Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen is niet meegegroeid met nieuwe technologische ontwikkelingen. Drempelverhogend is onder meer dat deelnemers toestemming op papier moeten geven voor het gebruik van onderzoeksgegevens, terwijl de interventie geheel online plaatsvindt.
