Ik geloof al sinds mijn allereerste baan in de enorme bijdrage die juiste informatie op de juiste plek kan leveren aan de juiste zorg op de juiste plek. Hiervoor kan al zoveel, maar moet er ook nog een hoop gebeuren.
Vers van de universiteit, ging ik zo’n 15 jaar geleden als consultant voor mijn eerste opdracht aan de slag bij een academisch ziekenhuis. De opdracht leek eenvoudig: zorgen voor de inrichting van het medisch specialistisch dossier van het Hartcentrum. Gewoon even in het Elektronisch Patiëntendossier kiezen welke veldjes die in het papieren dossier werden gebruikt, ook in de digitale versie terug moesten komen.
Maar al snel blijkt dan dat dit niet zomaar leidt tot betere zorg of minder registratielasten. Er is zoveel meer nodig om de juiste informatie op de juiste plek te krijgen. Dat merkte ik later ook weer als hoofd van de hartbewaking. Belangrijke medische informatie van de intensive care (exact 10 meter verder) naar mijn afdeling werd uitgeprint en op de buik van de patiënt ‘overgedragen’. Daarna moest deze informatie weer worden ingescand. Niet uit te leggen en zeker niet iets om me bij neer te leggen!
Waar in andere sectoren digitalisering tot grote ondersteuning van het werk leidde en nieuwe mogelijkheden, zag ik dat dit in de zorg vaak wat achterbleef. Bovendien bekroop mij het idee dat de kloof tussen deze mogelijkheden en mijn praktijk van faxen, branden en printen nog groter werd. Vanuit de directie Informatiebeleid van het ministerie van VWS, zag en zie ik een kans om hieraan wat te doen.
Graag deel ik komende tijd in ICT&health magazine hoe onze dilemma’s eruitzien met als doel ook hier de dialoog, samenwerking en hopelijk co-creatie op te zoeken.
