“Wij zetten de cliënt centraal!” roepen alle zorgverleners al jarenlang. Dat klinkt mooi, maar dat is naar mijn smaak vooral een eerste vereiste als je zorgverlener bent. En het is niet echt onderscheidend. Bovendien: roepen dat je de patiënt centraal zet en het echt in de praktijk brengen, zijn natuurlijk twee heel verschillende dingen. Daar zijn maar weinig partijen echt goed in.
In mijn periode in de gehandicaptenzorg heb ik bijvoorbeeld kennis mogen maken met Planetree, een organisatie die niet alleen roept, maar zich ook echt hard maakt voor het centraal zetten van de patiënt. Deze methode geeft praktische handvatten om elke vorm van zorg zo in te richten dat niet alleen de patiënt centraal staat, maar ook de medewerker en een gezonde bedrijfsvoering. Dat de Planetree organisatie er zelf aardig commercieel instaat, doet verder niets af aan het doelmatigheid van het concept.Co-creatie
Anno 2017 hebben we het niet meer zo zeer over ‘patiënt centraal’, maar over co-creatie en publiek-private samenwerking. De nieuwste kreet in dit genre is ‘patient driven’. Inderdaad, in het Engels, want door de snelle technische veranderingen in de zorg die veelal internationaal georiënteerd zijn én de bijbehorende terminologie communiceren we in de zorg op strategisch niveau vrijwel alleen nog maar in het Engels. Toegegeven; daar dragen wij als data scientists en developers bij Orikami zeker aan bij.Toch doen we ons best om bij het ontwikkelen van onze machine learning oplossingen voor de lifesciences en healthcare te sparren met onze uiteindelijke gebruikers, patiënten, over alles wat hen bezighoudt. Bijvoorbeeld bij het ontwikkelen van onze app om MS patiënten te helpen hun ziekteverloop te voorspellen. Elke twee maanden zit een groep enthousiaste patiënten te brainstormen bij ons op kantoor. Tussendoor is er ook veel contact om er voor te zorgen dat alle bugs uit het onderliggende algoritme worden gehaald en de data van de Fitbit en vanuit de app op de juiste manier opgeslagen en geanalyseerd worden.
Reis van de patiënt
Hierbij gaat het vooral om de technische kant, maar we willen natuurlijk vooral dat de app aansluit bij de wensen en inzichten van mensen met MS. En dat is best een lastig punt. De ziekte kent zoveel verschillende uitingsvormen, fases en soorten. Gedurende het verloop van de ziekte – en soms zelfs per dag – veranderen de behoeften van de (toekomstige) app gebruikers. Daarom zijn we nu ook druk bezig om die behoeftes zoveel mogelijk in kaart te brengen. In (Sorry, wederom Engelstalige) vaktermen hebben we het dan over de patient journey. Ook hier natuurlijk in samenspraak met een groep patiënten. En steeds ook weer in overleg met zorgprofessionals.Dat vergt allemaal veel tijd, maar levert enorm veel inzichten op. Toch weet je pas echt wat het betekent om een bepaalde aandoening te hebben, en daardoor in veel gevallen afhankelijk te zijn, als je het zelf hebt ervaren. Iedere organisatie die met het Planetree concept aan de slag gaat, krijgt daarom standaard de gelegenheid om zelf te ervaren hoe het voelt als je in een rolstoel zit, of blind bent en door iemand anders geleid wordt. Zoiets zouden alle ontwikkelaars van moderne technologieën maar zeker ook behandelaars moeten kunnen ervaren.
Het lijkt mij een goed idee om dit eens verder te ontwikkelen. Als volgend project; een applicatie die de patiënt in het episch centrum van de gezondheidszorg zet door behandelaars of healthapp ontwikkelaars te laten ervaren hoe het is om in zijn schoenen te staan, of in zijn rolstoel te zitten. Wie durft?
