In dit blog kijkt Marjon Klein Velderman, Hoofd Medisch Microbiologisch en Immunologisch Laboratorium bij Rijnstate, terug op het congres Diagnostiek van de toekomst. Zij hoopt dat we over vijf jaar meer samendoen en elkaar beter weten te vinden.
Met welk doel kwam je naar het congres?
“Ik kwam naar het congres om te horen in hoeverre er al integratie ís binnen de verschillende lab-disciplines. Wat wordt er in den lande zoal aan gedaan? Ook omdat ons laboratorium bezig is met een fusie tussen de disciplines klinische chemie en microbiologie van drie verschillende ziekenhuizen. Ik was benieuwd naar de status, in de connectie tussen de verschillende disciplines. Hoe doen anderen het? Daar waren op het congres natuurlijk wel wat voorbeelden van te zien, maar jammer genoeg niet vanuit de microbiologie.”
Wat waren voor jou de takeaways?
“Er worden, op heel verschillende niveaus en op heel verschillende schaal, echte stappen gezet om discipline-overstijgend samen te werken. Belangrijk daarbij is: ga het maar gewoon doen. Dan gaan dingen rollen. Pak de telefoon of stuur een mail, raak in ieder geval met elkaar in gesprek. Ik denk dat we met name binnen de ziekenhuizen toch nog wel veel op een eilandje zitten. Binnen de NVML en de NVMM werkt men binnen de microbiologie bijvoorbeeld wel samen. Maar het is lastig om dat discipline-overstijgend te doen, merk ik.”
Met welk gevoel ben je naar huis gegaan?
“Ik ben wel weggegaan met het idee dat als we straks verder zijn met Dicoon, we daarmee wel iets moeten doen. Ook al ligt het wat verder in de toekomst. Het is leuk om bijvoorbeeld volgend jaar te laten zien waar Dicoon op dat moment staat. Hoe is het proces verlopen, wat ging goed en wat waren de moeilijkheden? Kortom, gewoon vertellen wat de status is. Voorbeelden uit de praktijk zijn natuurlijk waardevol om te delen met je vakgenoten.”
Is samenwerking de toekomst?
“Zeker. De NVML is daarvan wel een mooi voorbeeld. Want die is natuurlijk samengegaan met de analistengroep voor de pathologie. De NVML is nu in ieder geval één voor klinische chemie, microbiologie en pathologie. Het is een aanzet om binnen die groep cohesie te vinden. Ik zie nog wel steeds veel schotten tussen disciplines. En het duurt denk ik nog wel even voordat die er helemaal tussenuit zijn. Als het al helemaal gaat gebeuren natuurlijk hè. Want zoiets moet dan in de strategie van je lab verweven zijn.”
Waar staan we over vijf jaar?
“Ik merk dat je als diagnostiekaanbieder best een lastige positie hebt. We moeten onszelf veel meer gaan promoten. Wij zijn geen kostenpost, maar besparen kosten in de zorg. Ons vak is een heel belangrijke tak van sport, waarin we onszelf juist in dat voetlicht moeten zetten. Dat gebeurt te weinig. Ik hoop dat we over vijf jaar méér samen doen en elkaar beter weten te vinden.”
Dus de toekomst is zeker samenwerking?
“Ja, die trend is zeker gezet. Het is voor de diagnostiek heel belangrijk om steeds meer samen te gaan doen. Om daarmee kostenbesparend te zijn. En ik denk dat grootschaligheid daarin echt wel belangrijk is.”
We hebben de feedback van Marjon Klein Velderman, Inge Taxs en Lieke van Balen gedeeld met de congrescommissie. Zij zijn enthousiast over de betrokkenheid vanuit het werkveld en nemen de feedback mee voor het congres van volgend jaar.
