In 2015 waren 625 medicijnen niet beschikbaar. In 2014 bleken dat er 527 en in 2013 ging het om 426 medicijnen. In vijf jaar is er sprake van een verviervoudiging van de tekorten.
Dit blijkt uit vanmiddag gepubliceerde cijfers door het meldpunt KNMP Farmanco. Voorzitter Gerben Klein Nulent van de KNMP: ‘Het is helaas de dagelijkse praktijk dat de apotheker ‘nee’ moet verkopen. Tot nu toe lost de apotheker het meestal op voor de patiënt, maar je moet er niet aan denken dat het misgaat. Dan zijn de maatschappelijke gevolgen niet te overzien.’ Vorige week ontstond onrust bij de patiënten aan de balie van de apotheken door een dreigend tekort van het schildkliermedicijn Thyrax Duotab.Economische redenen
Als geneesmiddelen definitief van de markt verdwijnen, is dit in zeventig procent van de gevallen om economische redenen. Relatief goedkope en gangbare geneesmiddelen gaan van de Nederlandse markt omdat de prijzen voor geneesmiddelen in Nederland zo laag zijn. Zeventig procent van de medicijnen kost de patiënt tussen de 1 en 3 euro per maand. Nederland is mede door het lage inwonertal en de lage geneesmiddelenconsumptie een relatief oninteressant afzetgebied. Om bedrijfseconomische redenen laten internationaal opererende bedrijven Nederland steeds vaker links liggen.Problemen met antibiotica
In 2015 waren er met name problemen met antibiotica. Dit verontrust de KNMP omdat deze tekorten mogelijk tot resistentie leiden. ‘In Nederland proberen we zoveel mogelijk het gebruik van antibiotica te beperken’, zegt Klein Nulent. ‘Als het nodig is, starten we het liefst met een stof die alleen werkt tegen de bacterie die de infectie veroorzaakt. Indien een dergelijk middel niet leverbaar is, krijgt de patiënt noodgedwongen een antibiotica die op meer soorten aanslaat. Bacteriën worden hierdoor sneller ongevoelig.’Pleidooi KNMP
De KNMP pleit voor een aantal maatregelen om de trend van stijgende tekorten te staken:- Een vroege meldplicht voor fabrikanten bij leveringsproblemen. Dit geeft apothekers meer tijd om naar alternatieven te zoeken;
- Leveringszekerheid een onderdeel maken van de inkoopvoorwaarden die zorgverzekeraars met leveranciers overeenkomen;
- Optreden van de overheid om niet-beschikbaarheid te verhelpen;
- De kosten van niet-beschikbaarheid voor rekening te laten komen van die partijen die hier invloed op hebben: de zorgverzekeraar of de fabrikant;
- Vrijheid voor de apotheker om bij een tekort de patiënt het beste alternatief aan te bieden, zonder financiële consequenties voor patiënt en/of apotheker.
