In één week slachtoffer worden van twéé e-health gadgets, daar zit voer voor een blog in. Dat was mijn gedachte toen er serieus alarmen afgingen door respectievelijk de app Skinvision op mijn telefoon en het met mijn Apple watch gemaakte hartfilmpje. Voor u zich zorgen gaat maken over mijn gezondheid, vertel ik hier vast de afloop: alles is weer goed, dank u!
Op de stand van Skinvision op een congres, testte ik een moedervlekje op mijn been. Al eerder was die me opgevallen, maar vijf jaar geleden tijdens een cursus dermatoscopie, vond de dermatoloog-docent dat het een goedaardig ding was. Nu ging het rode licht aan: sterk verdacht voor maligniteit!
Dat vond ik zelf eigenlijk helemaal niet, maar de medewerker van Skinvision vertelde me wel dat de specificiteit 80% was. Kort samengevat: dan zou de kans dat het achteraf tóch goedaardig was, slechts 20% zijn. Die cijfers kloppen, alleen leerde ik later dat het voor een geselecteerde populatie is. Dit soort cijfertjes zijn nogal lastig te interpreteren en heel erg afhankelijk van de vooraf-kans op een afwijking. Na een paar weken wegwuiven, zelf nog eens kijken en toenemende twijfel heb ik toch maar besloten de moedervlek te laten weghalen en op te sturen. Want stél nou eens dat…. Maar de eindconclusie was: goedaardige moedervlek.
Oeps-effect
In diezelfde week dat het vlekje werd verwijderd, had ik een flinke aanval van hartkloppingen. Die had ik al een jaar regelmatig, maar het was nogal een stressjaar, dus dat leek me een afdoende verklaring.
Deze keer was het toch wel wat heftiger en kon ik met mijn Apple Watch een ECG maken. Het ‘oeps’-effect van deze actie was dat het een afwijkend ECG bleek. Na de analyse door de cardioloog was de conclusie gelukkig dat het weliswaar boezemfibrilleren was, maar zo kort dat het eigenlijk geen kwaad kon. Geruststelling volgde.
Ongerustheid na meten via app
Opgelucht ademhalen dus. Maar wel met een bijgedachte: ik zelf was al niet meer ongerust over die moedervlek, de ongerustheid is veroorzaakt door de app. En als ik dat afwijkende ECG niet had gemaakt, had ik nu niet geweten dat ’t boezemfibrilleren was, maar is dat erg als het achteraf toch geen kwaad kan?
Ik test die gadgets vooral zelf uit om te kijken wat het met een mens doet om van alles te meten. Dit zijn dus duidelijk de bijwerkingen die de komende jaren ook gaan toenemen, naarmate er meer gemeten kan worden en meer mensen dat ook gaan doen. Ik denk dat ’t wel meevalt, maar misschien ben ik nu wel de eerste van een nieuw soort permanent ongerust soort mens: een e-pochonder.
