Het Catharina Ziekenhuis is een nieuw monitoringsprogramma gestart voor patiënten met indolente lymfomen. Dat is een vorm van lymfeklierkanker die langzaam groeit. Dankzij de monitoring op afstand hoeven patiënten minder vaak naar het ziekenhuis te komen voor een controle, zonder dat dit ten koste gaat van hun veiligheid. Omdat deze ziekte niet te genezen is, maar vaak ook geen klachten geeft, is directe behandeling meestal niet nodig.
De standaard aanpak in Nederland bij deze ziekte is afwachten en controleren. “Patiënten met de ziekte worden vaak levenslang gecontroleerd, ook al heeft de helft van hen nooit een behandeling nodig. Zij overlijden vaak aan een andere kwaal dan aan de lymfeklierkanker”, legt hematoloog Marten Nijziel van het Catharina Ziekenhuis uit.
Minder controles
Patiënten met de diagnose komen in het eerste jaar elke drie maanden naar het ziekenhuis, daarna neemt het aantal controles af. Met de invoering van monitoring op afstand kan een deel van deze controles vervallen. Patiënten vullen thuis een vragenlijst in over hun klachten en laten bloed prikken. Als er geen afwijkingen zijn, is een bezoek aan het ziekenhuis niet nodig.
Naast dat het patiënten veel tijd en onnodige ziekenhuisbezoek bespaart, houden zorgverleners tijd over voor mensen die wél dringend zorg nodig hebben. Dit geldt ook voor patiënten die op de wachtlijst staan. Nu bestaat een controle uit een gesprek, lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Als er geen klachten zijn worden daarbij zelden afwijkingen gevonden. “Zo houden we patiënten goed in de gaten zonder dat ze naar het ziekenhuis hoeven te komen. Dat is efficiënter voor alle partijen”, voegt Nijziel toe.
Nijziel bevestigt ook dat het werken met de vragenlijsten net zo veilig is als de fysieke controles: “In de praktijk zien we dat klachten niet precies op het moment van een controle ontstaan, maar tussendoor. Patiënten weten dat ze meteen aan de bel moeten trekken als ze bepaalde klachten krijgen. Dat is eigenlijk het allerbelangrijkste en dat is niet anders dan hoe we het nu al doen.”
Samenwerking en testprogramma
Het monitoringsprogramma wordt getest met honderd patiënten en is een samenwerking met het Maxima Medisch Centrum en het Anna Ziekenhuis. Patiënten ontvangen de vragenlijsten via het patiëntenportaal en krijgen vooraf nog uitgebreid uitleg van hun arts of een verpleegkundige. De resultaten van de pilot worden nauwkeurig in de gaten gehouden. Op die manier wordt bekeken of er geen belangrijke signalen worden gemist en of patiënten zich nog steeds veilig voelen bij deze vorm van controle. Nijziel voegt daaraan toe dat men in het ziekenhuis zich ervan bewust zijn dat sommige patiënten het fijn vinden om op controle te komen.
Het Catharina Ziekenhuis timmert al tijdenlang flink aan de weg op het gebied van thuismonitoring. Steeds meer patiënten die voor een (chronische) aandoening normaliter regelmatig voor controle naar het ziekenhuis moesten komen, kunnen nu een deel van die controles zelf thuis doen en de gegevens daarvaan digitaal naar artsen en verpleegkundigen sturen.
