In dit blog kijkt Lieke van Balen, Medisch Microbioloog, Maastricht UMC+, terug op het congres Diagnostiek van de toekomst. Omdat diagnostiek bij ons nog altijd gezien wordt als een kostenpost, blijft de roep om kostenreductie groot. Lieke stelt dat diagnostica niet aan de zijnlijn staan, maar onderdeel zijn van het medisch circuit. Daarnaast is het ontstaan van megalabs, een ontwikkeling zoals die nu in Duitsland gaande is, voor Nederland geen goede oplossing.
Waar was je naar op zoek tijdens het congres?
“Ik houd me bezig met ICT binnen mijn vakgebied en we zijn met diverse datamanagement- en data-uitwisselingsprojecten bezig. Ik vind het leerzaam om te zien en horen waar vakgenoten zich mee bezig houden op het gebied van AI, gegevensuitwisseling en automatisering. Zo kun je makkelijker contact opnemen met mensen die al bezig zijn met iets waar jij over nadenkt.
Wat neem je mee naar huis?
“De presentatie van Judith Gillis over de valkuilen van gegevensuitwisseling vond ik interessant. Zij gaf nuttige tips over de stappen die je moet nemen. En dat je met een systeem opzetten alleen er nog niet bent. Je kunt pas uitwisselen als gegevens met elkaar vergelijkbaar zijn. Dat is treffend. Ook werd genoemd dat de American Medical Informatics Association regelmatig congressen organiseert. Dat wist ik niet, dus daar ga ik naar op zoek. Daarnaast kende ik MedicalPHIT nog niet, een collega wees mij op dit congres.”
En is er ook iets direct toepasbaar in je werk?
“We moeten in ons vak dingen altijd vertalen naar de eigen setting, de meeste dingen zijn niet meteen toepasbaar. In Maastricht is onlangs een aantal vernieuwingsprocessen ingezet, waarbij ik ideeën, invalshoeken en inzichten die ik heb opgedaan in die processen kan meenemen.”
Wat zou een volgend congres anders kunnen of moeten?
“In het algemeen was het congres sterk gericht op pathologie en klinische chemie-achtige disciplines. De medische microbiologie was wat ondervertegenwoordigd. In mijn vakgebied is advies geven verweven met het diagnostische aspect. Dat stukje is belangrijk voor gegevensuitwisseling en digitalisering van processen. Wij werken voor de consultregistatie vaak op een kruispunt van verschillende systemen, zoals het eigen labsysteem, aangeleverde gegevens en het EPD. Ik kan mij voorstellen dat pathologen, radiologen en klinisch chemici die adviesrol ook hebben. Maar blijkbaar hebben zij net iets andere behoeften op dat vlak dan artsen-microbioloog. Het zou fijn zijn als op het congres van volgend jaar advisering en de consultfunctie prominenter aan bod komt.
Heb je nog nieuwe mensen ontmoet?
“Ik heb met collega’s gespard over de naamgeving van de ‘information officer’ in ons vakgebied (de ondersteunende specialismen). Hoe maak je duidelijk dat je als diagnosticus niet langs de zijlijn moet staan, maar dat je onderdeel bent van het medische circuit rondom de patiënt. De term medical information officer zegt dat duidelijker dan lab officer, bijvoorbeeld. Leuk om te horen hoe anderen daar over denken. Daarnaast heb ik ook mensen uit andere vakgebieden gesproken. Het blijft bijzonder om te zien hoe dingen totaal anders ingericht kunnen zijn. Dat levert mij weer nieuwe inzichten op.”
Hoe ziet de diagnostiek er over vijf jaar uit?
“Diagnostiek wordt sterk gezien als een kostenpost. Dus zie je een drang om de kosten terug te dringen. Het ontstaan van megalabs, zoals in Duitsland vinden we in Nederland geen goede oplossing. Toch zien we die beweging hier ook. Daarbij zoeken commerciële partijen steeds vaker de markt op. Hoe de ontwikkeling ook gaat, ik hoop dat we erin slagen de diagnostiek dicht bij de patiënt te houden. Zodat we altijd tijdig antwoord kunnen blijven geven en kunnen blijven adviseren over diagnostiek en behandeling. Want dat is onze toegevoegde waarde.
We hebben de feedback van Lieke van Balen, Inge Taxs en Marjon Klein Velderman gedeeld met de congrescommissie. Zij zijn enthousiast over de betrokkenheid vanuit het werkveld en nemen de feedback mee voor het congres van volgend jaar.
