Stuur alle medische informatie inclusief dossiers en foto’s naar een topziekenhuis en overleg met een videoverbinding over de uitkomsten. Dat kan sinds een tijdje bij de Cleveland Clinic (VS) en dat blijkt volgens betrokkenen goed te werken. Het virtueel second opinion-programma van de Cleveland Clinic heeft zelfs geleid tot vermijdbare kosten voor een verkeerde diagnose van ongeveer 65 miljoen dollar per jaar.
Digitale zorg kan op tal van manieren bijdragen aan het betaalbaar en toegankelijk houden van de zorg. Voorbeelden die kostenbesparend en praktisch zijn: monitoring op afstand, digitale spreekuren, de inzet van apps en online vragenlijsten. Maar nu blijkt uit onderzoek van de Cleveland Clinic dat óók een second opinion doeltreffend gedigitaliseerd kan worden.
Achtergrond digitalisering Cleveland
De digitale, virtuele oplossing om een second opinion te kunnen doen, werd in het najaar van 2020 gelanceerd als een joint venture tussen de Cleveland Clinic en Amwell, een telezorgbedrijf. Het programma is wereldwijd uitgebreid in samenwerking met een gezondheidsplan in China en het heeft een speciaal programma gelanceerd gericht op kanker.
Zó werkt een digitale second opinion
Patiënten registreren zich online bij het ziekenhuis voor een virtueel bezoek met een casemanager. Hij of zij verzamelt de medische dossiers voor een medisch expert bij Cleveland Clinic die ze vervolgens beoordeelt. Ook patiënten van buiten Amerika kunnen zich in theorie aanmelden voor zo’n digitale second opinion. Deze nieuwe vorm van digitale zorg moet meestal door de patiënt worden betaald. Incidenteel wordt het echter ook door zorgverzekeraars vergoed, met name als er sprake is van een premium-verzekering.
Voorkomen van misdiagnostiek
Onderzoek wijst uit dat er in ongeveer 28% van de onderzochte gevallen een verandering is in de diagnose. En in ongeveer 72% wordt een verandering van het zorgpad geadviseerd. Over het algemeen wordt er zo geld gespaard, maar heel incidenteel bevelen artsen ook een duurdere alternatieve behandeling aan. Hoe dan ook bespaart het voorkomen van misdiagnostiek uiteindelijk veel geld, in deze casus concreet dus 65 miljoen dollar per jaar.
