Een nieuw onderzoek in de VS heeft aangetoond dat een nog grotere inzet van telezorg de gezondheidsresultaten van patiënten met een Medicare verzekering, inclusief vermijdbare ziekenhuisopnames en de totale zorgkosten, kunnen verslechteren. Het onderzoek stelt dat de verhoogde inzet van telezorg leidt tot meer artsenbezoeken en ziekenhuisopnames, en daarmee ook hogere zorgkosten voor Medicare-patiënten.
De studie is gepubliceerd in JAMA Network Open en had tot doel een verband tussen het gebruik van telezorg en gezondheidszorgresultaten onder Medicare-patiënten in kaart te brengen en begrijpelijk te maken. Volgens de onderzoekers is meer begrip voor dat veband cruciaal, aangezien de Amerikaanse politiek overweegt de flexibiliteit van telezorg voor Medicare met nog eens twee jaar uit te breiden.
Onderzoek naar effect telezorg
Een onderzoeksteam van de American Institutes for Research en Meta Platforms, maakten voor het onderzoek gebruik van een op de bevolking gebaseerde DID-methode (difference-in-differences) om te testen of de uitbreiding van de toegang tot telezorg verband houdt met verbeterde kwaliteit en toegang tot zorg en lagere zorgkosten. Voor het onderzoek werden Medicare-patiëntresultaten in ziekenhuisservicegebieden (HSA's) met verschillende niveaus van telezorg vergeleken.
Ze rangschikten HSA's op basis van het aantal telezorg consults per 1.000 begunstigden. Die werden gecategoriseerd als laag, gemiddeld of hoog gebruik van telezorg. Ze verzamelden Medicare-claims van tientallen miljoenen zorgverleners binnen 3.436 ziekenhuisregio’s (HSA’s). De tweede helft van 2019 werd aangewezen als de basisperiode vóór de uitbreiding van de telezorg flexibiliteit, en de tweede helft van 2021 werd bestempeld als de behandelperiode na de expansie.
Hogere zorgkosten, meer opnames
Vanaf de uitgangssituatie tot aan de behandelingsperiode daalden de gemiddelde ambulante zorggevoelige (ACS) ziekenhuisopnames en bezoeken aan de spoedeisende hulp (SEH) scherp. ACS-ziekenhuisopnames verwijzen naar aandoeningen die ‘grotendeels voorkomen zouden moeten worden als ambulante zorg tijdig en effectief wordt verleend.’
Bovendien daalden het gemiddelde aantal consulten met artsen per begunstigde ook licht tijdens deze periode, maar de gemiddelde totale zorgkosten per begunstigde per semester stegen licht. Het gemiddelde aantal telezorg consulten per 1.000 FFS Medicare-begunstigden was 174 in de groep met lage intensiteit, 311 in de groep met gemiddelde intensiteit en 679 in de groep met hoge telezorg intensiteit.
Onderzoekers ontdekten dat de groep met hoge telezorg intensiteit 1,63 extra ACS-ziekenhuisopnames per 1.000 begunstigden had, 0,30 extra consulten met artsen per begunstigde per semester, en bijna 165 dollar hogere kosten per begunstigde per semester vergeleken met de groep met lage telezorg intensiteit. Er was geen statistisch significant verschil in SEH-bezoeken tussen de groepen met lage en hoge telezorg intensiteit.
Opvallende Amerikaanse conclusies
Het zijn op z’n minst een opvallende bevindingen die de Amerikaanse onderzoekers boven water gehaald hebben. In hoeverre deze conclusie, dat telezorg oplossingen tot meer ziekenhuisopnames, consulten en hogere kosten kunnen leiden, ook voor het Nederlandse zorgsysteem van toepassing kan zijn, valt te bezien. Ons zorgstelsel, zeker waar het de zorgverzekeraars betreft, is volledig anders georganiseerd.
Dat neemt echter niet weg dat het goed is om de resultaten en eventuele gevolgen – positief en negatief – van zorg op afstand en telezorg oplossingen goed te evalueren. Dit is ook iets waar de WHO de vinger aan de pols houdt. Enkele maanden geleden lanceerde deze organisatie een nieuwe tool voor betere telezorg.
Overigens stellen de Amerikaanse onderzoekers zelf ook dat de bevindingen van het onderzoek nuance behoeven. Al was het maar omdat het onderzoek middenin, tot vlak na, de coronapandemie uitgevoerd is. Een periode waarin het aanbod en gebruik van telezorg oplossingen explosief gestegen is.
