Overal wordt tegenwoordig data van je verzameld en gebruikt. Om een nieuwe serie op een videostreamingdienst bij je aan te bevelen, om zelfrijdende auto’s beter te laten rijden of om je persoonlijke advertenties te laten zien. Deze grote hoeveelheden data zijn vanzelfsprekend ook aanwezig binnen de gezondheidszorg. Is het mogelijk om deze data te gebruiken ten behoeve van arts en patiënt om – bijvoorbeeld – diagnoses te stellen?
Data kan met behulp van artificial intelligence (AI) omgezet worden in informatie. AI is een vrij breed begrip dat vaak wordt gebruikt voor een specifiek onderdeel ervan: machine learning. Deze tak poogt door het analyseren van een grote hoeveelheid aan data een voorspellings- of beslissingsalgoritme te creëren. Het algoritme of model leert als het ware van de data die het gezien heeft om zo tot een beslissing of voorspelling te komen.
In de gezondheidszorg is er een toenemende interesse voor dergelijke algoritmes. Een arts heeft immers ook als taak beslissingen (diagnoses) of prognoses te maken en algoritmes kunnen hierbij hulp bieden. Momenteel wordt er veel onderzoek gedaan naar mogelijke praktische toepassingen van deze algoritmes. Hierbij ligt het zwaartepunt bij het automatisch analyseren van medische beelden voor het diagnosticeren van patiënten. Voorbeelden zijn: melanoomherkenning, detectie van tumoren en recentelijk het differentiëren tussen Covid-19 en reguliere longaandoeningen. Het automatisch maken van prognoses staat daarentegen nog redelijk in de kinderschoenen.
Mede door de technische vooruitgangen in computerrekenkracht is het hele vakgebied - net als digitalisering van en in de gezondheidszorg - in een stroomversnelling geraakt. Inmiddels is voor bepaalde ziektebeelden het algoritme al beter in het diagnosticeren van de patiënt dan artsen. Dit duidt erop dat in de niet al te verre toekomst deze modellen een belangrijke rol kunnen spelen in de zorg. Een interessante vraag is hoe deze rol ingevuld gaat worden. Zal het algoritme een louter adviserende rol krijgen, of zal de arts zijn klinische beslissingen erdoor moeten laten leiden?