Dag Fenna, wat veel mensen niet weten, is dat wij samen heel wat kilometers op de weg maken. We zien elkaar af en toe in de trein van Amsterdam naar Utrecht voor STZ-vergaderingen maar we rijden ook samen naar Tilburg voor gesprekken met andere hoogleraren. Jij haalt dan de koffie, ik start mijn tweedehands rode autootje en zo kletsen we al carpoolend drie uur vol. Tijdens één van deze rijsessies hebben we het gehad over mijn werk bij Airbnb.
Ik heb niet zozeer vóór Airbnb gewerkt, wel was ik een van de eerste Airbnb-verhuurders in Amsterdam. Iets wat in het begin heel cool en sexy was maar wat ik nu minder graag vertel op een verjaardag, borrel of tijdens mijn sollicitatie…
Leren van Airbnb
De eerste jaren heb ik echter enorm veel geleerd van de verhuur, regelgeving, gesprekken met de gemeente, keynotes in het buitenland maar vooral hun Amerikaanse manier van community-building. Bij deze alvast een disclaimer dat ik niet de blogreeks van Joris Arts ‘wat de zorg kan leren van…’ wil kopiëren, hoewel ik die graag lees. Ik wil namelijk iets anders aanhalen.
Naast de opvatting dat Airbnb een cashcow was voor mensen met een extra kamer of huis, was het platform veel meer. Op het nuchtere Hollandse platte landschap is het namelijk gelukt een daadwerkelijke community te bouwen. En niet alleen in Nederland. Wereldwijd schoten de Airbnb communities uit de grond. Als ‘superhost’ vergaarde ik daarnaast ook nog extra privileges. Zo had je ‘private superhost’ events, goody-bags speciaal voor de superhosts en met de titel ‘superhost’ kreeg je eerder nieuwe boekingen.
Het mooie van dit concept vind ik dat er met relatief weinig financiële prikkels meer waarde werd gecreëerd voor en door verhuurders. Het ging om status en waardering. Een positieve geldingsdrang zorgde ervoor dat verhuurders zich extra gingen inzetten voor huurders, de community en de buurt.
Hoewel Airbnb ook veel negatiefs teweeg heeft gebracht in onze steden, heb ik toch respect voor hoe zij dit groepsgevoel hebben kunnen creëren. De kracht van het juist aansturen van gedrag en cultuur is aanzienlijk.
Inzet voor zorgtransformatie
Daarom wil ik jou uitdagen met de vraag hoe we dit gevoel en deze cultuur kunnen inzetten voor zorgtransformatie. Kunnen we meer bereiken met meer publiciteit of met meer initiatieven? Of worden we dan gek van weer het zoveelste consortium? En hoe kunnen we zorgpersoneel meer waarderen die zich inzetten om de zorg te transformeren en durven te veranderen? Heb jij een idee?
Lees het antwoord van Fenna Heyning (STZ) op deze vragen in haar reactie aanstaande woensdag.
