Bieden we wel of geen wifi voor bewoners aan? In intramurale zorginstellingen en instellingen met aanleunwoningen is het een vaak terugkerende vraag.
Natuurlijk, bewoners en hun mantelzorgers ervaren het als een mooie extra dienst als de zorginstelling wifi installeert en aanspreekbaar is in geval van storingen. Dat is toch een stuk eenvoudiger dan zelf een internetverbinding regelen bij een Internet Service Provider of gebruik te maken van een dure 3G of 4G dataverbinding.Maar zorginstellingen vrezen dat ze zich kosten en gedoe op de hals halen. En begrijpelijk, dat is deels ook zo. Want het netwerk heeft in veel gevallen meer bandbreedte nodig, en dat betekent een extra investering in de netwerkcapaciteit. Daarnaast moet iedere nieuwe bewoner even wegwijs worden gemaakt, daar moet een medewerker beschikbaar voor zijn. En bij vervolgvragen of storingen moet de zorginstelling ook aanspreekbaar zijn. Bovendien is de zorginstelling plotseling ook verantwoordelijk voor de security van het netwerk, terwijl ze weinig grip hebben op wat bewoners op het internet doen. Dat schrikt af.
De vraag is echter of een zorginstelling zonder wifi voor bewoners nog wel van deze tijd is. En het is ook de vraag of het inderdaad veiliger is om bewoners geen toegang te verstrekken tot uw wifi omgeving. Dat lijkt in eerste instantie wel zo, maar wat de meeste zorginstellingen zich niet realiseren is dat bewoners via de internetverbinding die ze bij een ISP afnemen toch invloed kunnen hebben op uw bedrijfskritische draadloze infrastructuur. Ze kunnen wel degelijk storingen introduceren.
Storingen waar de zorginstelling weinig grip op heeft omdat zij niet betrokken is geweest bij de aanleg van draadloos internet in de woning van de cliënt noch bij de securitymaatregelen die een bewoner neemt. Het zijn aspecten die indirect uw netwerk kunnen beïnvloeden. Daarnaast moet men de bandbreedte in de lucht delen met uw bedrijfswifi en met alle bewoners die zelf ook wifi aangelegd hebben. Hierdoor kunnen ook het ECD en andere kritische applicaties minder goed presteren.
Uit continuïteitsoogpunt is het daarom verstandiger om zelf wifi voor bewoners aan te bieden. Dan kunt u zelf securitymaatregelen nemen, waardoor de kans dat bewoners een storing veroorzaken uiterst klein wordt. En als er iets mis gaat, dan heeft u zelf grip op de hele keten. Bovendien, als uw wifi omgeving uitvalt, dan zult u sowieso meteen actie moeten ondernemen, of uw bewoners er nu wel of niet gebruik van maken.
Want uw eigen netwerk met zorg gerelateerde diensten is dan ook uit de lucht. Met volledige controle over het netwerk en de beveiliging ervan is de kans veel groter dat storingen worden voorkomen. En dat – als zich toch een probleem voordoet – de oorzaak snel is gevonden en kan worden opgelost. Kortom, wifi voor bewoners levert de IT-afdeling eerder minder werk op dan meer.
Toch is er wel één aspect dat meer werk kost. En dat zijn vragen die u geheid krijgt van bewoners en die ze eigenlijk aan hun mantelzorgers zouden moeten stellen, maar die bij de zorginstelling terechtkomen want ‘zij regelen toch mijn internet?’ Denk aan vragen over internetbankieren of Skype. Het zijn vragen die in dezelfde categorie thuishoren als ‘waarom stoffen jullie mijn letterkast niet af?’ Onderwerpen dus waarvan u formeel wel kunt vastleggen dat u niet verantwoordelijk bent, maar waar altijd discussie van komt.
Denk daarom goed na hoe u de dienst wifi voor bewoners gaat aanbieden. Vraagt u hier vergoeding voor? En welke extra service levert u mee? Maak bijvoorbeeld een wekelijks inloopspreekuur voor bewoners, mantelzorgers en medewerkers. Zo bundelt u de vragen en voorkomt u dat iedereen op elk moment een IT-medewerker van zijn werk houdt.
Auteur: Gabor Schilten, IT Manager bij Zetacom
